Закрыто - Найк Борзов

Ты просишь больше ласки, больше любви и от кого, от меня,

Птицы поют свои безумные песни, и для кого, для тебя.

Изуродованные люди, истекая кровью, собирают куски своих тел.

Видя это всё, мне хочется крикнуть, но язык будто бы прирос к нёбу и онемел.

Птицы дохнут, и, падая с веток, убивают моих ненаглядных маленьких фей.

Эльфы плачут и танцуют ритуальные танцы, унося их души в царство теней.

И я тоже рыдаю, увидев всё это: падающих птиц и умирающих фей,

И мне не под силу что-то исправить за несколько оставшихся дней.

Небо закрыто, море закрыто, и ты, точно так же, как все, закрой глаза.

Солнце от нас укрылось Луною, и нам не видно, что творится там.

Это последний раз обещаю, это последний раз мы видим свет.

Всё, дорогая, спускайся в колодец, это единственный путь, другого нет.

Я болтаюсь в петле, тебя не видно мне, мои глаза закрыты, её глаза закрыты,

И многие зверьки тоже спят, ты стоишь на крыльце с пятнами тоски на лице,

Всё закрыто на века, и лишь только веки слиплись в маленьком экстазе любви.

Этот день уже скоро пройдёт, а ты всё стоишь и молчишь,

Не думай так серьёзно о том, что ты видишь, иди и выбери смерть.

Ты забудешь, что такое тоска, ты попробуешь свежую кровь,

Ты увидишь сотни ярдов настоящей любви, и ты сюда вернёшься вновь.

Je vraagt ​​om meer genegenheid, meer liefde en van wie, van mij,

Vogels zingen hun gekke liedjes, en voor wie, voor jou.

Verminkte mensen, bloedend, verzamelen stukken van hun lichaam.

Toen ik dit alles zag, wilde ik schreeuwen, maar mijn tong leek naar het gehemelte te zijn gegroeid en werd gevoelloos.

De vogels sterven en, vallend van de takken, doden mijn geliefde kleine feeën.

De elven huilen en voeren rituele dansen uit en nemen hun ziel mee naar het rijk van de schaduwen.

En ik huil ook als ik dit alles zie: vallende vogels en stervende feeën,

En ik kan niets repareren in de paar resterende dagen.

De lucht is gesloten, de zee is gesloten en jij, net als iedereen, sluit je ogen.

De zon verborg zich voor ons door de maan, en we kunnen niet zien wat daar aan de hand is.

Dit is de laatste keer dat ik beloof, dit is de laatste keer dat we het licht zien.

Dat is het, lieverd, ga naar beneden in de put, dit is de enige manier, er is geen andere manier.

Ik hang in een strop, ik kan je niet zien, mijn ogen zijn gesloten, haar ogen zijn gesloten,

En veel dieren slapen ook, je staat op de veranda met plekjes van verlangen op je gezicht,

Alles is eeuwenlang gesloten, en alleen de oogleden plakten aan elkaar in een kleine extase van liefde.

Deze dag zal spoedig voorbij gaan, en je staat nog steeds en zwijgt,

Denk niet zo serieus na over wat je ziet, ga en kies voor de dood.

Je vergeet wat verlangen is, je proeft vers bloed,

Je zult honderden meters ware liefde zien en je komt hier weer terug.