Лошадка - Найк Борзов

Я – маленькая лошадка и мне живётся несладко.

Мне трудно нести мою ношу - настанет день и я её брошу.

Я – маленькая лошадка, но стою очень много денег,

Я везу свою большую повозку с того на этот берег.

Мне хочется плакать, мне хочется смеяться, мне хочется прыгать, валяться и брыкаться,

Чтобы были друзья или хотя бы один, но я работаю как вол, в моей тележке кокаин.

Я умру очень рано, и я знаю об этом: может быть, не весной, может быть, ранним летом,

Я люблю слушать песни и костра нюхать дым, но нельзя мне отвлекаться – я везу кокаин.

Я – маленькая лошадка и мне живётся несладко.

Мне трудно нести мою ношу - настанет день и я её брошу.

Я – маленькая лошадка, но стою очень много денег,

Я везу свою большую повозку с того на этот берег.

Я устала ужасно, я хочу отдохнуть, съесть мешков десять сена и надолго уснуть.

Я хочу к перелётным птицам вклиниться в клин, но работа важнее - за спиной кокаин.

Мне противно и трудно, но нельзя отступить, хоть и хочется есть, хоть и хочется пить.

Мы когда-нибудь за это в адском пламени сгорим, но всё это потом, а в данный момент – кокаин.

Я – маленькая лошадка и мне живётся несладко.

Мне трудно нести мою ношу - настанет день и я её брошу.

Я – маленькая лошадка, но стою очень много денег,

Я везу свою большую повозку с того на этот берег.

Мне обидно, и капают слёзы, когда мне под ноги кидают розы,

Когда люди на улицах и в окнах квартир меня встречают и устраивают пир на весь мир.

Мне рады даже малые дети, мне машут даже деревьев ветви,

Меня приветствуют все, все как один - я привезла им новый мир!

Я привезла кокаин!

Я – маленькая лошадка и мне живётся несладко.

Мне трудно нести мою ношу - настанет день и я её брошу.

Я – маленькая лошадка, но стою очень много денег,

Я везу свою большую повозку с того на этот берег.

Ik ben een klein paard en ik heb het moeilijk.

Het is moeilijk voor mij om mijn last te dragen - de dag zal komen en ik zal het weggooien.

Ik ben een klein paard maar veel geld waard

Ik breng mijn grote wagen van die ene naar deze kust.

Ik wil huilen, ik wil lachen, ik wil springen, wentelen en schoppen,

Om vrienden te hebben of in ieder geval één, maar ik werk als een os, er zit cocaïne in mijn kar.

Ik zal heel vroeg sterven, en ik weet het: misschien niet in de lente, misschien in de vroege zomer,

Ik luister graag naar liedjes en snuif de rook van het vuur op, maar ik kan niet worden afgeleid - ik neem cocaïne mee.

Ik ben een klein paard en ik heb het moeilijk.

Het is moeilijk voor mij om mijn last te dragen - de dag zal komen en ik zal het weggooien.

Ik ben een klein paard maar veel geld waard

Ik breng mijn grote wagen van die ene naar deze kust.

Ik ben vreselijk moe, ik wil rusten, tien zakken hooi eten en lang slapen.

Ik wil me tussen trekvogels klemmen, maar werk is belangrijker - cocaïne ligt achter me.

Het is walgelijk en moeilijk voor mij, maar ik kan niet terugdeinzen, ook al wil ik eten, ook al wil ik drinken.

Op een dag zullen we hiervoor in het hellevuur branden, maar dit alles later, en op dit moment - cocaïne.

Ik ben een klein paard en ik heb het moeilijk.

Het is moeilijk voor mij om mijn last te dragen - de dag zal komen en ik zal het weggooien.

Ik ben een klein paard maar veel geld waard

Ik breng mijn grote wagen van die ene naar deze kust.

Ik ben beledigd, en tranen druipen wanneer rozen aan mijn voeten worden gegooid,

Wanneer mensen op straat en in de ramen van appartementen mij ontmoeten en een feest organiseren voor de hele wereld.

Zelfs kleine kinderen zijn blij me te zien, zelfs boomtakken zwaaien naar me,

Iedereen begroet me, allemaal als één - ik heb ze een nieuwe wereld gebracht!

Ik heb cocaïne meegenomen!

Ik ben een klein paard en ik heb het moeilijk.

Het is moeilijk voor mij om mijn last te dragen - de dag zal komen en ik zal het weggooien.

Ik ben een klein paard maar veel geld waard

Ik breng mijn grote wagen van die ene naar deze kust.