Ссора - Найк Борзов

Запах разложения в комнате моей,

Я сижу на стуле думаю о ней.

О той, что обошлась со мной, так нехорошо,

Я вспоминаю то, как все произошло, как все произошло.

Припев:

И достав револьвер ты сказала: «прощай».

Своей нежной рукой ты открыла мне рай.

Я сидел и молчал и немного скучал,

Ты достала ключи и сказала: «прости»

И хлопнув дверью ты ушла, отрезав раз и навсегда.

Я сидел и думал о тех прекрасных днях,

Когда мы были вместе, когда мы были рядом,

Как пели птицы лишь для нас, солнце грело только нас,

Светили звезды лишь для нас, для нас, для нас, для нас, для нас,

лишь только ты и я.

Припев:

И достав револьвер ты сказала: «прощай».

Своей нежной рукой ты открыла мне рай.

Я сидел и молчал и немного скучал,

Ты достала ключи и сказала: «прости»

И хлопнув дверью ты ушла, отрезав раз и навсегда.

De geur van verval in mijn kamer,

Ik zit op een stoel en denk aan haar.

Over degene die me zo slecht behandelde

Ik herinner me hoe het allemaal gebeurde, hoe het allemaal gebeurde.

Refrein:

En toen je een revolver pakte, zei je: "tot ziens."

Met je zachte hand opende je het paradijs voor mij.

Ik zat en was stil en een beetje verveeld,

Je pakte de sleutels en zei: "Het spijt me"

En de deur dichtslaand, ging je weg, voor eens en altijd afgesneden.

Ik zat en dacht aan die heerlijke dagen

Toen we samen waren, toen we dicht bij elkaar waren,

Zoals de vogels alleen voor ons zongen, verwarmde de zon alleen ons,

De sterren schenen alleen voor ons, voor ons, voor ons, voor ons, voor ons,

alleen jij en ik.

Refrein:

En toen je een revolver pakte, zei je: "tot ziens."

Met je zachte hand opende je het paradijs voor mij.

Ik zat en was stil en een beetje verveeld,

Je pakte de sleutels en zei: "Het spijt me"

En de deur dichtslaand, ging je weg, voor eens en altijd afgesneden.