Хвост - Найк Борзов

Я проснулся от тоски по перелётным птицам, я проснулся от тоски по тебе.

Я пытался угадать, когда же выглянет солнце, я пытался разогнать тоску свою и

разбил окно.

Солнца свет, солнца свет мне ударил в лицо, я упал и разбил себе бровь.

Я хотел тебя увидеть, постучали в дверь и я желанный голос слышу вновь.

Припев:

Кто здесь за дверью, угадай.

Кто здесь за дверью, угадай.

Я спешил, спотыкался, чтоб открыть поскорей, но внезапно у меня вырос хвост,

Он окутал мне ноги, зацепился за что-то, я упал и как будто корнями к паркету

прирос.

Хвост обвивал мои руки и грудь, мою шею и комнату всю.

Я заплакал — мне больно, но весело как-то, понял то, что лишь тебя люблю.

Припев:

Когда-нибудь и я умру.

И я когда-нибудь умру.

Когда-нибудь и я умру.

Ты кричала за дверью всё сильней и сильней и стучала в неё своей туфельки

каблучком,

Видимо ты очень сильно устала, закурила, спокойно пошла домой.

Запах твоей мысли я учуял случайно, хвост куда-то почему-то исчез.

Я выпил кофе, погладил рубашку и под одеяло залез.

Припев:

Что мне приснилось, угадай.

Что мне приснилось, угадай…

Ik werd wakker met verlangen naar trekvogels, ik werd wakker met verlangen naar jou.

Ik probeerde te raden wanneer de zon zou schijnen, ik probeerde mijn angst te verdrijven en

brak het raam.

Het zonlicht, het zonlicht raakte me in het gezicht, ik viel en brak mijn wenkbrauw.

Ik wilde je zien, ze klopten op de deur en ik hoor de gewenste stem weer.

Refrein:

Wie zit er achter de deur, raad eens.

Wie zit er achter de deur, raad eens.

Ik haastte me, struikelde om het zo snel mogelijk te openen, maar plotseling groeide mijn staart,

Hij wikkelde zich om mijn benen, bleef ergens aan hangen, ik viel en, als met wortels naar het parket

gegroeid

De staart wikkelde zich om mijn armen en borst, mijn nek en de hele kamer.

Ik huilde - het doet me pijn, maar op de een of andere manier is het leuk, ik realiseerde me dat ik alleen van jou hou.

Refrein:

Op een dag zal ik ook sterven.

En op een dag zal ik sterven.

Op een dag zal ik ook sterven.

Je schreeuwde harder en harder buiten de deur en klopte erop met je schoen

hakken,

Blijkbaar was je erg moe, stak een sigaret op, ging rustig naar huis.

Ik rook per ongeluk de geur van je gedachte, de staart verdween om de een of andere reden.

Ik dronk koffie, streek mijn overhemd en kroop onder de dekens.

Refrein:

Wat ik heb gedroomd, raad eens.

Wat ik droomde, raad eens...