Reiar - Myrkur

Reiar var drukken og liden forstod

I bordet han slog

Han slog så i bordet så folket det græd

På væggen det revnede og loftet faldt ned

Og den som sluger vin og i rus

Forstyrrer sit hus

Ja brændevin forstyrrer på vid og forstand

Man glemmer sin kone med barnet i favn

Reiar han ville til pigerne gå

På gangeren grå

Med bidsel og saddel og sving dig oppå

Du skal ride til kirke du skal ikke gå

Reiar sad oppe ved bordet og

Åd og pigerne så

Med uldne sokker og brunmålte sko

Hvor reiar han lo, hvor reiar han lo

Du reiar du reiar du var mig så staut

Men du frier som et naut

Du kunne vel spørge om jeg dig ville ha'

Jeg kunne dig lide og svare dig ja

Når reiar han lyste sin brud som en mand

3,000 det sprang

Et bæger af sølv gav han bruden i hånd

Og bruden i glæde i senge hun sprang

Reiar was dronken en begreep weinig

Aan tafel sloeg hij

Hij sloeg toen de tafel dicht zodat de mensen huilden

Op de muur barstte het en het plafond viel naar beneden

En hij die wijn inslikt en bedwelmt

verstoort zijn huis

Ja brandy verstoort op een brede en verstandige manier

Je vergeet je vrouw met het kind in je armen

Reiar hij wilde naar de meisjes

In de gang grijs

Met bit en zadel en opzwaaien

Je moet naar de kerk rijden, je mag niet gaan

Reiar ging rechtop aan tafel zitten en

Aten en de meisjes keken

Met wollen sokken en bruingeverfde schoenen

Waar lachte hij, waar lachte hij?

Je reiar je reiar je was me zo staut

Maar je zoekt het hof als een stier

Je zou waarschijnlijk kunnen vragen of ik je wilde'

Ik vond je leuk en antwoord je ja

Toen reiar scheen hij zijn bruid als een man

3.000 het liep

Hij overhandigde de bruid een zilveren beker

En de bruid in vreugde in de bedden waar ze op sprong