Mareridt - Myrkur

I en sortgrøn skov

Hvor solens lys ej trænger ind

Her ligger jeg i det mørke træhus

Hvor støvet hvirvler om mit ansigt

En kronhjort svæver deroppe

Dens øjne er så sorte

Og fulde af raseri

I voldsomt fart den falder ned

Den vil knuse mine knogler

Gennemspidde mit bryst

I det lille hus jeg ligger alene

Men jeg hører nogen hoste

Bag det mørke kammers lukkede port

Derinde ligger en død kone

Hun pludselig farer op mod mig

Jeg falder for hendes fødder

Og på det støvede stengulv

Jeg overgiver mig til dig

In een zwart-groen bos

Waar zonlicht niet doordringt

Hier ben ik in het donkere houten huis

Waar het stof rond mijn gezicht dwarrelt

Een edelhert zweeft daarboven

Zijn ogen zijn zo zwart

En vol woede

In razend tempo valt het naar beneden

Het zal mijn botten verpletteren

Mijn borst doorboren

In het huisje lig ik alleen

Maar ik hoor iemand hoesten

Achter de gesloten poort van de donkere kamer

Binnenin ligt een dode vrouw

Ze rent ineens naar me toe

Ik val aan haar voeten

En op de stoffige stenen vloer

Ik geef me over aan jou