Coffre à souhaits - MyPollux

Si tu m’avouais, que je suis juste un jouet

Cela m’amuserait

Tu finirais par me ranger, on me collectionnerait

Aux regles du jeu je derogerais

Tu pourrais meme me transformer

En princesse delavee d’un sordide conte de fees

Referme et detruis

Le placard ou se tapissent nos ombres

Oublie celui qui sous le lit

Nous guette dans la penombre

Sous ma peau qui se cabosse

Je ressens des choses atroces

Mes cheveux de nylon s’emmelent

Autour de mon coeur mes veines craquelent

Je voulais juste trouver une issue

J’ai parfois des souhaits saugrenus

Dans mon coffre je t’ai attendu

Avec une robe, des etoiles, et des ciseaux pointus

REFRAIN

Donne-moi

Donne-moi une heure, pour detruire ton coeur

Donne-moi une heure, pour user tes heures

REFRAIN

Je te broie, te casse, tant que tu vis je ne vis pas

Le monde s’enfonce

Et le vent s’engouffre, tant que je ris tu ne vis pas

Le monde s’efforce

Je te broie, te casse, tant que tu ne vis pas le monde s’enfonce

Et le vent s’engouffre, tant que tu ne ris pas le monde s’efforce

Als je me zou bekennen, dat ik maar een speeltje ben

Het zou me amuseren

Je zou me uiteindelijk opsluiten, ik zou worden verzameld

Van de spelregels zou ik afwijken

Je zou me zelfs kunnen veranderen

Als een aangespoelde prinses uit een smerig sprookje

Sluiten en vernietigen

De kast waar onze schaduwen op de loer liggen

Vergeet die onder het bed

Kijken naar ons in het donker

Onder mijn gedeukte huid

Ik voel vreselijke dingen

Mijn nylon haar raakt in de war

Rond mijn hart barsten mijn aderen

Ik wilde gewoon een uitweg vinden

Ik heb soms gekke wensen

In mijn koffer heb ik op je gewacht

Met een jurk, sterren en een scherpe schaar

REFREIN

Geef mij

Geef me een uur om je hart te vernietigen

Geef me een uur, om je uren op te maken

REFREIN

Ik verpletter je, breek je, zolang je leeft leef ik niet

De wereld zinkt

En de wind raast naar binnen, zolang ik lach leef je niet

De wereld streeft

Ik verpletter je, breek je, totdat je de wereld ziet zinken

En de wind raast naar binnen, zolang je niet lacht, streeft de wereld ernaar