Всё равно - Murda Killa

Знаешь, парень, мне неважно кто твой папа или друг

В этом деле самым страшным будет не убрать твой труп

В моем доме много шмоток и следов от разных рук

Эти суки проверяли что там был за странный звук

Сравнить меня с вами настолько нелепо как если сравнить детский хор и ИГИЛ

Ты хочешь гулять в моем внутреннем мире

Потом не кричи, что не предупредил

Мой мир это ветки засохших деревьев

Мой мир это ветер у старых могилЯ вижу в тебе лишь начинку для гроба

Я вроде бы как-то уже говорил

Я копаю ночью ямы в свете призрачной луны

На моих руках мозоли будто я люблю турник

Я опять хотел как лучше, если что ты извини

От моих дурацких шуток стынет кровь у сатаны

Боже, на коже узоры на шрамы похожи

Смотри мне в глаза, бесполезный компост

Я хочу заглянуть в твои тоже

Мрак подвала не пропустит тусклый блеск от влажных глаз

От меня воняет моргом не поможет даже axe

Спасатели вряд ли найдут его тело в пакетах, закопанных между берез

Я впитывал землю частицами кожи, пока ты рыгал от аптечных колес

Ты ждешь от судьбы денег, телку и домик

Тебя же веревка на дереве ждет

И светом в конце твоей долгой дороги

Окажется поезд что едет вперед

Мне не стать уже другим и я смирился с этой ролью

В голове голоса заставляют делать больно

Запах утренней росы вперемешку с трупной вонью

Хоуми думал он орел, оказался тупо бройлер

Я бы все отдал, чтоб снова слышать ее томный стон

Ее кархарт в чем-то красном, так же как мой грязный болт

Я следил за ней так долго, я смотрел в ее окно

Слюни капают на кофту, но теперь ей все равно

Weet je, jongen, het kan me niet schelen wie je vader of vriend is.

In dit geval zal het ergste zijn om je lijk niet te verwijderen

Er zijn veel kleding en sporen van verschillende handen in mijn huis

Deze teven waren aan het controleren wat dat vreemde geluid was

Mij ​​met jou vergelijken is net zo belachelijk als het vergelijken van een kinderkoor en ISIS

Wil je wandelen in mijn innerlijke wereld

Roep dan niet dat je niet gewaarschuwd hebt

Mijn wereld is de takken van gedroogde bomen

Mijn wereld is de wind bij de oude graven, ik zie in jou alleen de vulling voor de kist.

Ik lijk al iets te hebben gezegd

Ik graaf 's nachts gaten in het licht van een spookachtige maan

Ik heb eelt op mijn handen alsof ik dol ben op de horizontale balk

Ik wilde weer het beste, als het je spijt

Mijn stomme grappen doen Satans bloed koud worden

God, de patronen op de huid lijken op littekens

Kijk in mijn ogen, nutteloze compost

Ik wil ook naar die van jou kijken

De duisternis van de kelder zal de doffe glans van natte ogen niet missen

Ik stink naar een mortuarium, zelfs een bijl helpt niet

Het is onwaarschijnlijk dat reddingswerkers zijn lichaam vinden in zakken begraven tussen berken

Ik heb de aarde doordrenkt met huiddeeltjes terwijl jij boerende van de apotheekwielen

Je verwacht geld, een vaars en een huis van het lot

Het touw aan de boom wacht op je

En het licht aan het einde van je lange weg

Het blijkt dat de trein die doorgaat

Ik kan niet iemand anders worden en ik ben in het reine gekomen met deze rol

Stemmen in mijn hoofd doen me pijn

De geur van ochtenddauw vermengd met de stank van een lijk

Homie dacht dat hij een adelaar was, bleek een stomme vleeskuikens te zijn

Ik zou er alles voor over hebben om haar lome kreun weer te horen

Haar carhart is in iets roods, net als mijn vuile bout

Ik volgde haar zo lang, ik keek uit haar raam

Kwijlend druipend op de jas, maar nu kan het haar niets schelen