Cobwebs - Motionless In White

How many years have passed me by?

Since I’ve stopped to take a look at all the changes in my life

So many friends have come and gone

But all those summer nights still burn inside my lungs

I hope you will not forget this either

Forever

And I bet I’m not the only one who thinks

I’m stuck in the past with all the friends I am losing

I regret not holding onto more closely

The past is the past, and I’m letting it kill me

If I just had one wish I’ll tell you what it’d be

I’d bring back all the bands inside the dome

And one last time have a fucking show

Life is what you make it, what you make it and I believe in this

What happened to the familiar faces that I’ve come to miss

And I bet I’m not the only one who thinks

I’m stuck in the past with all the friends I am losing

I regret not holding onto more closely

The past is the past, and I’m letting it kill me

This sinking ship can’t hold much more

How much longer?

How much longer?

Until these lights are dead and gone

I will scatter the ashes of what’s left of this place that I call home

And I will scatter the ashes of what’s left of this life this place that I call

home

And to fight this fatal attraction

Just to sit inside and hang my head too low

Living in the shadows of the scars

The past defines just who we are

And I bet I’m not the only one who thinks

I’m stuck in the past with all the friends I am losing

I regret not holding onto more closely

The past is the past and I’m letting it kill me

The past lives

Hoeveel jaar zijn er verstreken?

Sinds ik gestopt ben om alle veranderingen in mijn leven te bekijken

Er zijn zoveel vrienden gekomen en gegaan

Maar al die zomeravonden branden nog steeds in mijn longen

Ik hoop dat je dit ook niet vergeet

Voor altijd

En ik wed dat ik niet de enige ben die denkt

Ik zit vast in het verleden met alle vrienden die ik verlies

Ik heb er spijt van dat ik me niet beter heb vastgehouden

Het verleden is het verleden, en ik laat het me doden

Als ik maar één wens had, zal ik je vertellen wat die zou zijn

Ik zou alle bands in de koepel terugbrengen

En nog een laatste keer een verdomde show

Het leven is wat je ervan maakt, wat je ervan maakt en ik geloof hierin

Wat is er gebeurd met de bekende gezichten die ik ben gaan missen

En ik wed dat ik niet de enige ben die denkt

Ik zit vast in het verleden met alle vrienden die ik verlies

Ik heb er spijt van dat ik me niet beter heb vastgehouden

Het verleden is het verleden, en ik laat het me doden

Dit zinkende schip kan niet veel meer bevatten

Hoe lang nog?

Hoe lang nog?

Tot deze lichten dood en weg zijn

Ik zal de as uitstrooien van wat er nog over is van deze plek die ik thuis noem

En ik zal de as uitstrooien van wat er over is van dit leven, deze plek die ik noem

thuis

En om deze fatale aantrekkingskracht te bestrijden

Gewoon binnen zitten en mijn hoofd te laag hangen

Leven in de schaduw van de littekens

Het verleden bepaalt wie we zijn

En ik wed dat ik niet de enige ben die denkt

Ik zit vast in het verleden met alle vrienden die ik verlies

Ik heb er spijt van dat ik me niet beter heb vastgehouden

Het verleden is het verleden en ik laat het me doden

De vorige levens