Inhumanity - Mors Principium Est

Again we’re on the line

And this time i feel the day is not mine

Touch gently on the surface

Or crash like hell

I won’t be sacrificed

I let the hours wear my heart

I leave the others to impale nightly moon

And when I hear the call crying loud

I just turn and turn and run away

Impleasant all the way

Still a form of life tradition yet remains

And when its starts to rain

I seek for shelter and blow my storm away

I let the hours wear my heart

I leave the others to impale nightly moon

And when I hear the call crying loud

I just turn and turn and run away

We zijn weer aan de lijn

En deze keer heb ik het gevoel dat de dag niet van mij is

Raak het oppervlak zachtjes aan

Of crash als een hel

Ik zal niet worden opgeofferd

Ik laat de uren mijn hart dragen

Ik laat de anderen aan de nachtelijke maan spietsen

En als ik de oproep hardop hoor huilen

Ik draai en draai en ren weg

Onaangenaam helemaal

Nog steeds een vorm van levenstraditie, maar blijft bestaan

En wanneer het begint te regenen

Ik zoek beschutting en blaas mijn storm weg

Ik laat de uren mijn hart dragen

Ik laat de anderen aan de nachtelijke maan spietsen

En als ik de oproep hardop hoor huilen

Ik draai en draai en ren weg