Monster in Me - Mors Principium Est

By the burning of my candle in the night I lie awake

And try to drown my bitter thoughts, as my memories, I forsake

They warp their vines around my neck, my blinded eyes now see

The cold dead eyes of those I’ve killed staring back, staring back at me As the ember of my candle fades into the light

My mind awakens in the dark and plagues the morning night

I feel my life forsake me for at my hand they fell

And now they’ve come to take me, and leave me in this hell

And now they’ve come to take me, and leave me in this hell

The dead are watching me, I can’t forget

The horrors of what I’ve seen plagued with regret

Their bodies lying in the snow, the memory haunts me But I can’t, can’t let them go, can’t let them go I burn in the torment of what I have done

And look at the monster that I have become

Haunted by voices, forever in me

I’m never alone, but never I’m free

I burn in the torment of what I have done

And look at the monster that I have become

Haunted by voices, forever in me

I’m never alone, but never I’m free

The dead are watching me, I can’t forget

The horrors of what I’ve seen plagued with regret

Their bodies lying in the snow, the memory haunts me But I can’t, can’t let them go, can’t let them go I burn in the torment of what I have done

And look at the monster that I have become

Haunted by voices, forever in me

I’m never alone, but never I’m free

I burn in the torment of what I have done

And look at the monster that I have become

Haunted by voices, forever in me

I’m never alone, but never I’m free

Door het branden van mijn kaars in de nacht lig ik wakker

En probeer mijn bittere gedachten te verdrinken, want mijn herinneringen laat ik in de steek

Ze verdraaien hun wijnstokken om mijn nek, mijn blinde ogen zien nu

De koude, dode ogen van degenen die ik heb gedood, staren terug, staren terug naar mij Terwijl de sintel van mijn kaars vervaagt in het licht

Mijn geest ontwaakt in het donker en plaagt de ochtendnacht

Ik voel dat mijn leven me in de steek laat, want door mijn hand zijn ze gevallen

En nu zijn ze gekomen om me mee te nemen en me achter te laten in deze hel

En nu zijn ze gekomen om me mee te nemen en me achter te laten in deze hel

De doden kijken naar me, ik kan het niet vergeten

De verschrikkingen van wat ik heb gezien, geplaagd door spijt

Hun lichamen liggen in de sneeuw, de herinnering achtervolgt me Maar ik kan niet, kan ze niet laten gaan, kan ze niet laten gaan Ik brand in de kwelling van wat ik heb gedaan

En kijk naar het monster dat ik ben geworden

Achtervolgd door stemmen, voor altijd in mij

Ik ben nooit alleen, maar nooit ben ik vrij

Ik brand in de kwelling van wat ik heb gedaan

En kijk naar het monster dat ik ben geworden

Achtervolgd door stemmen, voor altijd in mij

Ik ben nooit alleen, maar nooit ben ik vrij

De doden kijken naar me, ik kan het niet vergeten

De verschrikkingen van wat ik heb gezien, geplaagd door spijt

Hun lichamen liggen in de sneeuw, de herinnering achtervolgt me Maar ik kan niet, kan ze niet laten gaan, kan ze niet laten gaan Ik brand in de kwelling van wat ik heb gedaan

En kijk naar het monster dat ik ben geworden

Achtervolgd door stemmen, voor altijd in mij

Ik ben nooit alleen, maar nooit ben ik vrij

Ik brand in de kwelling van wat ik heb gedaan

En kijk naar het monster dat ik ben geworden

Achtervolgd door stemmen, voor altijd in mij

Ik ben nooit alleen, maar nooit ben ik vrij