Зима - Моральный кодекс

Тебе обещают открыть глаза,

Кто-то спасает себя любовью.

Наследники лета мечтают о море,

Их летние сны не видны под по снегом зимы.

За облаками течет река, забыты дней карусели.

Золотое веселье, зимние песни не светят пока.

А лето манит и манит, нас не обманет зима.

Ты ждешь терпеливо приход весны,

Лист одинокий в пустынном сквере.

Тебе остается словам поверить,

Что наша любовь не умрет под снегом зимы.

За облаками течет река, забыты дней карусели.

Золотое веселье, зимние песни не светят пока.

А лето манит и манит, нас не обманет зима.

За облаками течет река, забыты дней карусели.

Золотое веселье, зимние песни не светят пока.

А лето манит и манит, нас не обманет зима.

За облаками течет река, забыты дней карусели.

Золотое веселье, зимние песни не светят пока.

А лето манит и манит, нас не обманет зима.

Ze beloven je ogen te openen

Sommige mensen redden zichzelf met liefde.

De erfgenamen van de zomer dromen van de zee,

Hun zomerdromen zijn niet zichtbaar onder de sneeuw van de winter.

Een rivier stroomt achter de wolken, de dagen van de carrousel zijn vergeten.

Gouden pret, winterliedjes schitteren nog niet.

En de zomer lonkt en lonkt, de winter zal ons niet bedriegen.

Je wacht geduldig op de komst van de lente,

Een eenzaam blad op een verlaten plein.

Je moet gewoon de woorden geloven

Dat onze liefde niet zal sterven onder de sneeuw van de winter.

Een rivier stroomt achter de wolken, de dagen van de carrousel zijn vergeten.

Gouden pret, winterliedjes schitteren nog niet.

En de zomer lonkt en lonkt, de winter zal ons niet bedriegen.

Een rivier stroomt achter de wolken, de dagen van de carrousel zijn vergeten.

Gouden pret, winterliedjes schitteren nog niet.

En de zomer lonkt en lonkt, de winter zal ons niet bedriegen.

Een rivier stroomt achter de wolken, de dagen van de carrousel zijn vergeten.

Gouden pret, winterliedjes schitteren nog niet.

En de zomer lonkt en lonkt, de winter zal ons niet bedriegen.