118 - Mono Inc.

I’m standing at the roadside on the 118

It’s freezing cold I’m dead tired

A haze lies on the landscape and I’m shivering

And all the falling stars seem to say goodbye

As the rime is gently creeping right over my feet

My eyes are following the white lines on the straightaway street

Swear that after the landing and after the pain

I’ll think back of you

Every time, every time it rains

I hit the road now here on the 118

It’s freezing cold I’m dead tired

It’s eight thousand miles to where I don’t wanna be

But still I’m leaving and I kind of wonder why

It was great from the beginning to the closing scene

I count those hundreds of dead flies on the dirty windscreen

You changed my paradigm and aspects

You’re my passport to fame

I’ll think back of you

Every time, every time it rains

Ik sta aan de kant van de weg op de 118

Het is ijskoud, ik ben doodmoe

Er ligt een waas over het landschap en ik ril

En alle vallende sterren lijken afscheid te nemen

Terwijl de rijp zachtjes over mijn voeten kruipt

Mijn ogen volgen de witte lijnen op de rechte straat

Zweer dat na de landing en na de pijn

Ik zal aan je terugdenken

Elke keer, elke keer als het regent

Ik ga nu op pad hier op de 118

Het is ijskoud, ik ben doodmoe

Het is achtduizend mijl naar waar ik niet wil zijn

Maar toch ga ik weg en ik vraag me af waarom?

Het was geweldig van het begin tot de slotscène

Ik tel die honderden dode vliegen op de vuile voorruit

Je hebt mijn paradigma en aspecten veranderd

Je bent mijn paspoort naar roem

Ik zal aan je terugdenken

Elke keer, elke keer als het regent