Did I Ever Wake Up?, Pt. 2 - MOD SUN

Chapter 3- The Dresser

Learning how to think.

I’ve always gravitated to the word «enlightened».

It seems to be destination in everyone’s GPS but what does it really mean?

I believe the word is solely defined by whom you ask.

My definition of enlightened is an individual who can control his or her

thoughts.

I’m going to share with you a method I designed years ago on my path to

enlightenment.

You’ll learn how I became the ringleader of the circus in my mind,

but before we get onto that I must be blatantly clear.

I was not always living in a state of constant positivity.

In fact, for 18 years of my life I was an extremely stubborn person known for

having one hell of a bad temper.

As child I spent a lot of time on my own.

The first portion of my life I grew up in the rural countryside of Corcoran,

Minnesota.

I really can’t imagine a more rounded place to be raised in than Minnesota.

Growing up there I got a taste of every season.

At 6: 30 am on a cold winter morning the last thing anyone wants to do is stand

at the bus stop.

But we had to.

And furthermore we had to learn to enjoy it.

We lived on a 3 acre farmhouse with.

I neighbours in sight.

The only people that I know existed were my mom, dad, and sister.

My mother was a wholesome lady born and raised in the Midwest, my father a

motorcycle -riding rebel without a cause.

The thought of the two of them being together was something like a blizzard in

July.

They were Young and in love, but my father turned out to be more unfaithful

than a gas tank on E.

And one day he ran out.

Not just from his wife, but from his children as well.

They got divorced and from this point on a woman would teach me how to be a man.

Between the ages of five and ten I did a lot of moving around with my mom and

sister.

I didn’t know it then, but we were jumping from city to city simply to survive.

At the time of the divorce my mom was working in the warehouse of my dad’s

trucking company.

When the marriage ended, so did her pay checks.

Not only that but my father was doing anything he could think of to avoid

paying child support.

She now had two kids, no money, no job, no house, and no partner.

Mom was standing toe-to-toe with the biggest challenge of her life and refused

to blink.

I’ll never forget recieving care packages from my grandparents and eating

oranges for breakfast, lunch, and dinner.

This all just added fuel to the fire as she became more determined than ever to

provide for her family and change our current circumstances.

The only thing to follow a problem is a solution.

Allegedly mom landed a great job, and we relocated to Bloomington, Minnesota.

This environment was very different than what I had been used to.

It’s a very populated suburb that sits just south of Minneapolis.

It was built off interactions and relationships with others, which I had

absolutely no skills at.

Assuming it would be easy for me to make friends, mom recommend I sign up for

some sports at school.

So I began playing hockey, lacrosse, baseball, and golf.

Instantly I found myself surrounded by peers, but instead of making friends I

made them my competition.

At this point, growing up without a father figure in my life began to affect me.

During practices and games I’d look around and see my teammates fathers

cheering them on and in some cases even coaching the team.

I started to realise my family’s situation wasn’t exactly normal,

or similar to most of theirs.

Since I spent so much time by myself, I never learned how to take a loss.

I had to be the best.

I needed to impress and outshine others.

I was very hard on myself, and in turn I would allow these emotions to boil up

until I lashed out in fits of anger.

Episodes like this would follow me for many years.

At one point in school, my math teacher even recommended to my mom that I get

tested for bipolar disorder.

I wasn’t in control of my emotions.

They were being controlled by my thoughts.

I was very confused and determined to fix this, so I took matters into my own

hands.

Here’s what I came up with:

Inside my head sits a dresser.

You know, the kind of dresser you keep clothes in with top, middle,

and bottom drawers.

Anytime a negative or undesired thought enters my head I immediately place it

in the bottom drawer and slam it shut.

Then I open my top drawer and allow the thought erasing to begin.

That’s where I keep all the things that can instantaneously make my happy.

It’s like how a certain smells can trigger a memory or how a song can magically

bring you back to a place in time.

We all have memories of past feelings that make up happy.

The goal is to place these memories in your top drawer.

The moment I open up my top drawer, vibrant colours explode into the air

illuminating music notes, birds, paintings, Palm trees, oceans, and many other

beautiful sights I’ve captured while travelling the world.

Within one second you can completely erase any negative thoughts by simply

thinking about things that make you happy.

The ability to let go of memories is one of the most powerful tools we possess.

I can honestly forget about the initial negative thought immediately and you

can to.

Over the years, plenty of people have told me they think I have a bad memory.

What these people don’t understand is that I have a selective memory.

I choose what I want to remember.

If I decide to remember something, I’ll be able to tell you everything about

that memory until my dying day.

Chapter 4-I'm Selfish.

I really like me.

To say that you’re dreaming right now would essentially mean no one else exists

without your effort.

It’s saying that you’re solely responsible for creating everything in your life,

and that without you the world would not exist.

That’s exactly how you’re supposed to feel.

I’m at the top of my list and I’m not afraid to admit it.

I’m not be least but ashamed and you shouldn’t be either.

The word «selfish"has been abused and misused since its origin.

For some reason, we’ve attatched a negative connotation to this misunderstood

word.

I’m here to restore its dignity.

By no means am I saying you shouldn’t help out others in need, because in my

opinion there’s nothing more gratifying than being told «thank you».

What I’m saying is until you’ve helped yourself, you’re not helping anyone else.

This is your life and it’s time to start focusing on you.

The first song of mine that really caught people’s attention was called «No Girlfriend».

From the outside looking in it sounds like a typical rap song about being

promiscuous with a bunch of girls and not being faithful with one in particular.

Let’s take a closer look.

I’ve always had a vindictive personality to things I feel strongly about.

Whatever caught my attention at the time, I would submerse myself in it.

When I first saw Travis Barker play drums, I picked up drumsticks and studied

every Blink-182 song.

When I first saw Danny Way air out of a half pipe I skated every day until my

shoes had no soles.

When I first head Idea Freestyle I started to rhyme.

The same went for when I had feeling for someone.

The person wouldn’t leave my mind for a second, and if I didn’t know what they

were doing at all times it would drive me mad.

Then came «No Girlfriend».

I used to record in my mom’s garage in Bloomington.

One night just as I was about to shut down the computer, I was hit hard with a

moment of clarity.

I suddenly realised how significant it was to have yourself on point before you

offer half of your time to someone else.

From here on out, I wanted to spend 100% of my time focused on me.

I’m a very career-driven individual, and when I understood this,

everything began to click.

I would become successful in every aspect of what I was pursuing before

entering another relationship.

I’m not saying you should push people away and become a loner.

What I’m saying is you have the choice to spend the maximum amount of time

focused on your goals.

It’s your call, but the choice you make will be the deciding factor in how long

it takes for you to get what you want.

The more time you spend thinking about what you want, the faster you will get

it.

I was so inspired by this wake up call that I had to immediately start writing.

The second I put my pen to that page it didn’t stop moving until the song was

completed.

The first sentence on that page was «no girlfriend till I make a million».

The reference to making a million doesn’t have anything to do with money.

Rather it symbolises a form of success in the general public’s eyes.

Within one hour, the song was written and recorded inside mom’s garage.

It’s my right to become successful and take advantage of the years I’ve been

given.

Every dream you want to pursue is waiting for you to introduce yourself.

Now is the time to say hello.

The time to hesitate has passed.

I’ve always found it interesting that you can walk in to any establishment and

see one thing about the employees.

Ages.

Old and young people all work under the same roof.

Your can go into any fast food restaurant and notice just as many people under

40 as you do over 40.

The older people are able to maintain a living and pay whatever bills they may

have off the same jobs you can get as a 16 year old.

Spend your years chasing true ambitions.

You’re never too old, and it’s never too late to dive head first into the dream.

Hoofdstuk 3- Het dressoir

Leren denken.

Ik ben altijd aangetrokken tot het woord 'verlicht'.

Het lijkt een bestemming te zijn in ieders GPS, maar wat betekent het echt?

Ik geloof dat het woord alleen wordt gedefinieerd door wie je het vraagt.

Mijn definitie van verlicht is een persoon die zijn of haar kan beheersen

gedachten.

Ik ga een methode met je delen die ik jaren geleden heb ontworpen op mijn pad naar:

verlichting.

Je leert hoe ik in mijn gedachten de leider van het circus werd,

maar voordat we daar op ingaan, moet ik overduidelijk duidelijk zijn.

Ik leefde niet altijd in een staat van constante positiviteit.

In feite was ik 18 jaar van mijn leven een buitengewoon koppig persoon die bekend stond om:

een heel slecht humeur hebben.

Als kind bracht ik veel tijd alleen door.

Het eerste deel van mijn leven ben ik opgegroeid op het platteland van Corcoran,

Minnesota.

Ik kan me echt geen meer afgeronde plek voorstellen om op te groeien dan in Minnesota.

Toen ik daar opgroeide, proefde ik van elk seizoen.

Om 6.30 uur op een koude winterochtend is het laatste wat iemand wil doen staan

bij de bushalte.

Maar we moesten wel.

En bovendien moesten we er van leren genieten.

We woonden op een boerderij van 3 hectare met.

Ik buren in zicht.

De enige mensen waarvan ik weet dat ze bestonden, waren mijn moeder, vader en zus.

Mijn moeder was een gezonde dame, geboren en getogen in het Midwesten, mijn vader een

motorrijdende rebel zonder reden.

De gedachte dat ze samen zouden zijn, was zoiets als een sneeuwstorm in

Juli.

Ze waren jong en verliefd, maar mijn vader bleek ontrouwer te zijn

dan een benzinetank op E.

En op een dag liep hij weg.

Niet alleen van zijn vrouw, maar ook van zijn kinderen.

Ze gingen scheiden en vanaf dat moment leerde een vrouw me hoe ik een man moest zijn.

Tussen mijn vijf en tien jaar bewoog ik veel met mijn moeder en

zus.

Ik wist het toen nog niet, maar we sprongen van stad naar stad om te overleven.

Ten tijde van de scheiding werkte mijn moeder in het magazijn van mijn vader

transportbedrijf.

Toen het huwelijk eindigde, betaalde haar ook cheques.

Niet alleen dat, maar mijn vader deed alles wat hij maar kon bedenken om te vermijden

kinderbijslag betalen.

Ze had nu twee kinderen, geen geld, geen baan, geen huis en geen partner.

Moeder stond teen-tot-teen met de grootste uitdaging van haar leven en weigerde

knipperen.

Ik zal nooit vergeten zorgpakketten van mijn grootouders te ontvangen en te eten

sinaasappels voor ontbijt, lunch en diner.

Dit alles voegde alleen maar brandstof toe aan het vuur toen ze vastbeslotener dan ooit werd om

voor haar gezin te zorgen en onze huidige omstandigheden te veranderen.

Het enige dat u op een probleem kunt volgen, is een oplossing.

Naar verluidt kreeg moeder een geweldige baan en verhuisden we naar Bloomington, Minnesota.

Deze omgeving was heel anders dan ik gewend was.

Het is een zeer dichtbevolkte buitenwijk die net ten zuiden van Minneapolis ligt.

Het was gebaseerd op interacties en relaties met anderen, die ik had

absoluut geen vaardigheden bij.

Ervan uitgaande dat het gemakkelijk voor me zou zijn om vrienden te maken, raadt mijn moeder aan me aan te melden voor

wat sporten op school.

Dus begon ik hockey, lacrosse, honkbal en golf te spelen.

Ik werd meteen omringd door leeftijdsgenoten, maar in plaats van vrienden te maken,

maakte van hen mijn concurrentie.

Op dit punt begon het opgroeien zonder vaderfiguur in mijn leven me te beïnvloeden.

Tijdens trainingen en wedstrijden keek ik om me heen en zag ik de vaders van mijn teamgenoten

ze aanmoedigen en in sommige gevallen zelfs het team coachen.

Ik begon te beseffen dat de situatie van mijn gezin niet helemaal normaal was,

of vergelijkbaar met de meeste van hen.

Omdat ik zoveel tijd alleen doorbracht, heb ik nooit geleerd hoe ik verlies moet nemen.

Ik moest de beste zijn.

Ik moest indruk maken en anderen overtreffen.

Ik was erg streng voor mezelf, en op mijn beurt zou ik deze emoties laten opborrelen

totdat ik uithaalde in woedeaanvallen.

Afleveringen als deze zouden me jarenlang volgen.

Op een bepaald moment op school raadde mijn wiskundeleraar mijn moeder zelfs aan dat ik

getest op bipolaire stoornis.

Ik had mijn emoties niet onder controle.

Ze werden bestuurd door mijn gedachten.

Ik was erg in de war en vastbesloten om dit op te lossen, dus nam ik het heft in eigen handen

handen.

Dit is wat ik heb bedacht:

In mijn hoofd zit een dressoir.

Je weet wel, het soort dressoir waar je kleding in bewaart met boven-, midden-,

en onderste lades.

Telkens wanneer een negatieve of ongewenste gedachte in mijn hoofd opkomt, plaats ik die onmiddellijk

in de onderste la en sla hem dicht.

Dan open ik mijn bovenste la en laat het wissen van gedachten beginnen.

Dat is waar ik alle dingen bewaar die me onmiddellijk gelukkig kunnen maken.

Het is net hoe een bepaalde geur een herinnering kan oproepen of hoe een nummer op magische wijze kan

brengen u terug naar een plaats in de tijd.

We hebben allemaal herinneringen aan gevoelens uit het verleden die gelukkig maken.

Het doel is om deze herinneringen in je bovenste la te leggen.

Op het moment dat ik mijn bovenste la openmaak, exploderen levendige kleuren de lucht in

verhelderende muzieknoten, vogels, schilderijen, palmbomen, oceanen en vele andere

prachtige bezienswaardigheden die ik heb vastgelegd tijdens een wereldreis.

Binnen een seconde kun je alle negatieve gedachten volledig wissen door gewoon

denken aan dingen waar je blij van wordt.

Het vermogen om herinneringen los te laten is een van de krachtigste tools die we hebben.

Ik kan de eerste negatieve gedachte eerlijk gezegd meteen vergeten en jij

kan naar.

In de loop der jaren hebben veel mensen me verteld dat ze denken dat ik een slecht geheugen heb.

Wat deze mensen niet begrijpen, is dat ik een selectief geheugen heb.

Ik kies wat ik wil onthouden.

Als ik besluit me iets te herinneren, kan ik je er alles over vertellen

die herinnering tot mijn sterfdag.

Hoofdstuk 4-Ik ben egoïstisch.

Ik vind me echt leuk.

Als je zegt dat je nu droomt, zou dat in wezen betekenen dat er niemand anders bestaat

zonder jouw moeite.

Het zegt dat jij als enige verantwoordelijk bent voor het creëren van alles in je leven,

en dat zonder jou de wereld niet zou bestaan.

Dat is precies hoe je je zou moeten voelen.

Ik sta bovenaan mijn lijst en ik ben niet bang om het toe te geven.

Ik ben niet in het minst beschaamd en dat zou jij ook niet moeten zijn.

Het woord "egoïstisch" is misbruikt en misbruikt sinds zijn oorsprong.

Om de een of andere reden hebben we een negatieve connotatie toegevoegd aan dit verkeerd begrepen

woord.

Ik ben hier om zijn waardigheid te herstellen.

Ik zeg in geen geval dat je anderen in nood niet moet helpen, want in mijn

mening dat er niets bevredigender is dan "dank je wel" te horen.

Wat ik zeg is dat je, totdat je jezelf hebt geholpen, niemand anders helpt.

Dit is jouw leven en het is tijd om je op jou te gaan focussen.

Het eerste nummer van mij dat echt de aandacht van mensen trok, heette «No Girlfriend».

Van buitenaf gezien klinkt het als een typisch rapnummer over zijn

promiscue met een stel meisjes en niet trouw met één in het bijzonder.

Laten we dat van dichterbij bekijken.

Ik heb altijd een wraakzuchtige persoonlijkheid gehad voor dingen waar ik me sterk voor voel.

Wat me op dat moment ook opviel, ik zou me erin onderdompelen.

Toen ik Travis Barker voor het eerst zag drummen, pakte ik drumstokken en studeerde

elk nummer van Blink-182.

Toen ik Danny Way voor het eerst uit een halfpipe zag schaatsen, schaatste ik elke dag tot mijn

schoenen hadden geen zolen.

Toen ik voor het eerst Idea Freestyle leidde, begon ik te rijmen.

Hetzelfde gold voor als ik gevoelens voor iemand had.

De persoon zou geen moment uit mijn gedachten gaan, en als ik niet wist wat ze

altijd aan het doen waren, zou me gek maken.

Toen kwam «Geen vriendin».

Vroeger nam ik op in de garage van mijn moeder in Bloomington.

Op een avond, net toen ik op het punt stond de computer uit te zetten, werd ik hard geraakt met een:

moment van duidelijkheid.

Ik realiseerde me ineens hoe belangrijk het was om jezelf vóór je te hebben

bied de helft van je tijd aan iemand anders.

Vanaf nu wilde ik 100% van mijn tijd aan mij besteden.

Ik ben een zeer carrièregedreven persoon, en toen ik dit begreep,

alles begon te klikken.

Ik zou succesvol worden in elk aspect van wat ik eerder nastreefde

een andere relatie aangaan.

Ik zeg niet dat je mensen weg moet duwen en een eenling moet worden.

Wat ik wil zeggen is dat je de keuze hebt om de maximale hoeveelheid tijd door te brengen

gericht op uw doelen.

Het is aan jou, maar de keuze die je maakt, is de beslissende factor in hoe lang

het duurt voordat je krijgt wat je wilt.

Hoe meer tijd je besteedt aan het nadenken over wat je wilt, hoe sneller je zult krijgen

het.

Ik was zo geïnspireerd door deze wake-up call dat ik meteen moest beginnen met schrijven.

De tweede keer dat ik mijn pen op die pagina legde, stopte hij niet met bewegen totdat het nummer was

voltooid.

De eerste zin op die pagina was "geen vriendin tot ik een miljoen verdien".

De verwijzing naar het verdienen van een miljoen heeft niets met geld te maken.

Het symboliseert eerder een vorm van succes in de ogen van het grote publiek.

Binnen een uur was het nummer geschreven en opgenomen in de garage van mama.

Het is mijn recht om succesvol te worden en te profiteren van de jaren die ik heb gehad

gegeven.

Elke droom die je wilt nastreven, wacht erop dat je jezelf voorstelt.

Dit is het moment om hallo te zeggen.

De tijd om te aarzelen is voorbij.

Ik heb het altijd interessant gevonden dat je naar elk etablissement kunt lopen en

zie een ding over de werknemers.

Leeftijden.

Oude en jonge mensen werken allemaal onder hetzelfde dak.

Je kunt naar elk fastfoodrestaurant gaan en net zoveel mensen opmerken onder

40 zoals je doet meer dan 40.

De ouderen zijn in staat om in hun levensonderhoud te voorzien en alle rekeningen te betalen

dezelfde banen hebben die u als 16-jarige kunt krijgen.

Besteed uw jaren aan het najagen van ware ambities.

Je bent nooit te oud en het is nooit te laat om met je hoofd in de droom te duiken.