Trust - Minor Majority

It might have been the things we mean but never say

The movement of your hands

The trust I can’t betray

When your eyes are meeting mine and you tend to look away

It might have been her guilt

Her sense of right and wrong

Her voice and how it sounded through a microphone

She was born with a name that could start off a song

I always thought that I would hold the losing end

That you’d find something better as soon as life began to move

It took her just one second

What I couldn’t solve for years

I always thought that l’d remain the hopeless one

That you’d find something better

When the ground began to move

It took her just one second

What I couldn’t solve for years

What we couldn’t solve for years

It might have been the things we said

But never meant

It might have been an accident, but then again

Accidents will happen

If you’re only letting them

And l’m not sure I want you to believe in me

I believe forgiveness comes too easily

And now your need for comfort is wearing on my knees

I always thought that I would hold the losing end

That you’d find something better as soon as life began to move

It took her just one second

What I couldn’t solve for years

I always thought that l’d remain the hopeless one

That you’d find something better

Now as life begun to move

It took her just one second

What I couldn’t solve for years

What we couldn’t solve for years

A misprint on her T-shirt made me look her way

Reminded me of something I forgot to say

Her eyes weren’t even pretty

But they didn’t look away

Het kunnen de dingen zijn die we bedoelen maar nooit zeggen

De beweging van je handen

Het vertrouwen dat ik niet kan beschamen

Wanneer je ogen de mijne ontmoeten en je de neiging hebt om weg te kijken

Het kan haar schuld zijn geweest

Haar gevoel voor goed en fout

Haar stem en hoe die klonk door een microfoon

Ze is geboren met een naam waarmee een liedje kan beginnen

Ik dacht altijd dat ik het verliezende einde zou houden

Dat je iets beters zou vinden zodra het leven begon te bewegen

Het kostte haar slechts één seconde

Wat ik jarenlang niet kon oplossen

Ik dacht altijd dat ik de hopeloze zou blijven

Dat je iets beters zou vinden

Toen de grond begon te bewegen

Het kostte haar slechts één seconde

Wat ik jarenlang niet kon oplossen

Wat we jarenlang niet konden oplossen

Het kunnen de dingen zijn die we zeiden

Maar nooit bedoeld

Het kan een ongeluk zijn geweest, maar nogmaals

Ongelukken zullen gebeuren

Als je ze alleen laat

En ik weet niet zeker of ik wil dat je in me gelooft

Ik geloof dat vergeving te gemakkelijk komt

En nu draagt ​​je behoefte aan comfort op mijn knieën

Ik dacht altijd dat ik het verliezende einde zou houden

Dat je iets beters zou vinden zodra het leven begon te bewegen

Het kostte haar slechts één seconde

Wat ik jarenlang niet kon oplossen

Ik dacht altijd dat ik de hopeloze zou blijven

Dat je iets beters zou vinden

Nu het leven begon te bewegen

Het kostte haar slechts één seconde

Wat ik jarenlang niet kon oplossen

Wat we jarenlang niet konden oplossen

Door een drukfout op haar T-shirt keek ik haar kant op

Deed me denken aan iets dat ik vergeten was te zeggen

Haar ogen waren niet eens mooi

Maar ze keken niet weg