Le bouquet final - Mil, Marie M., Kanyor

Tant de choses à se dire, avant de plonger dans vos bras

Ce fut un plaisir, mais on en reste là

Le bouquet final, les fleurs de l’au revoir

Parfument vos sourires une dernière fois

Nous y sommes, le dévouement

L’accomplissement et le dénouement

Les mots me manquent déjà, ces moments me fragilisent

Ils sont émouvants et dans quelques instants

La sirène chantera son air d’au revoir aux couleurs vives de vive voix

Et je soignerai ma sortie en bon gymnaste des lettres

Un salut vers le jury de ma modeste opérette

Et le grand rideau sur nous peut s'écrouler

Moi qui pensais couler, mais j’ai creusé l’chemin

A force d’y croire, j’ai dû forcer l’destin

Je l’ai lu sur les lignes de ma main, c’est bien l’hymne à la fin

Le bouquet final

Nous y sommes, c’est le rap du rappel

Le clou du spectacle, que je martèle?

Encore un dernier effort

Et les Fleurs du Mil auront fini d'éclore

Et dans quelques instants

La sirène chantera son air d’au revoir aux couleurs vives

De vive voix, et puis tombera la pluie battante de vos remarques

Et j’aurai peut-être fui, pour ne pas fondre en larmes

Il ne reste qu'à rendre ma copie dans une poignée de vers

Avant de m'éloigner vers le silence, les doutes, les craintes

Et vers le calme d’une lumière éteinte

Hier, dans mes rêves et dans mes prières

Je m’voyais déjà vivre ce happy end

Et le temps m’a offert une toute petite vue sur ce mystère

J’l’ai lu sur les lignes de ma main, c’est bien l’hymne à la fin

Le bouquet final

Zoveel dingen om tegen elkaar te zeggen, voordat je in je armen duikt

Het was leuk, maar dat is het ook

Het laatste boeket, de bloemen van het afscheid

Ruik je glimlach nog een laatste keer

Hier zijn we dan, toewijding

Vervulling en ontknoping

Woorden schieten me al te kort, deze momenten verzwakken me

Ze zijn in beweging en over enkele ogenblikken

De zeemeermin zal luid haar felgekleurde afscheidsliedje zingen

En ik zal zorgen voor mijn vertrek als een goede literaire gymnast

Een groet aan de jury van mijn ingetogen operette

En het grote gordijn voor ons kan naar beneden vallen

Ik die dacht dat ik aan het zinken was, maar ik heb de weg gegraven

Door erin te geloven, moest ik het lot forceren

Ik las het op de lijnen van mijn hand, het is het volkslied aan het eind

Het definitieve pakket

Hier zijn we, het is de rap van de terugroepactie

Het hoogtepunt van de show, die ik hamer?

Nog een laatste zetje

En de Millet Flowers zullen uitgebloeid zijn

En binnen enkele ogenblikken

De zeemeermin zingt haar felgekleurde afscheidsliedje

Hardop, en dan komt de stromende regen van je opmerkingen

En ik had kunnen vluchten om niet in tranen uit te barsten

Het enige dat overblijft is mijn exemplaar in een handvol verzen weer te geven

Voordat ik wegloop in stilte, twijfels, angsten

En naar de stilte van een gedoofd licht

Gisteren in mijn dromen en in mijn gebeden

Ik zag mezelf dit gelukkige einde al beleven

En de tijd heeft me een kleine glimp van dit mysterie gegeven

Ik las het op de lijnen van mijn hand, het is het volkslied aan het eind

Het definitieve pakket