Visage (Les souvenirs de demain) - Michel Polnareff

Seul dans le noir, je repense à nos soirs, mon corps au bout de ta main

Me rappelant, les larmes au coeur, les souvenirs de demain.

Quand on sera, toi et moi,

Las, toi de moi.

Visage

Je veux revoir ton

Visage

Les nuits qu’on finit

En nage

Et ton sourire en cadeau.

Visage

Je veux revoir ton

Visage

Les romans dont on mouille les pages

Les matins qui viennent trop tôt.

Dans ma mémoire, de mon futur, il ne reste plus rien

Que ton image qui me rappelle les souvenirs de demain

Quand on aura, toi et moi

Faim, toi de moi.

Visage

Je veux revoir ton

Visage

Les nuits qu’on finit

En nage

Les souvenirs de demain.

Visage

Je veux revoir ton

Visage

Tes pleurs tes cris tes

Orages

Les souvenirs de demain

Visage…

Orages

Les souvenirs de demain

Visage…

Alleen in het donker denk ik terug aan onze avonden, mijn lichaam aan het einde van je hand

Met tranen in mijn hart terugdenkend aan de herinneringen van morgen.

Wanneer we zullen zijn, jij en ik,

Helaas, jij van mij.

Gezicht

ik wil je zien

Gezicht

De nachten dat we eindigen

tijdens het zwemmen

En je glimlach als een geschenk.

Gezicht

ik wil je zien

Gezicht

De romans waarvan we de pagina's nat maken

De ochtenden die te vroeg komen.

In mijn herinnering, aan mijn toekomst, is er niets meer over

Dan jouw beeld dat me doet denken aan de herinneringen van morgen

Als we dat hebben, jij en ik

Honger, jij voor mij.

Gezicht

ik wil je zien

Gezicht

De nachten dat we eindigen

tijdens het zwemmen

Herinneringen aan morgen.

Gezicht

ik wil je zien

Gezicht

Je huilt je huilt je

onweersbuien

Herinneringen van morgen

Gezicht…

onweersbuien

Herinneringen van morgen

Gezicht…