Le désert n'est plus en Afrique - Michel Polnareff

Le désert n’est plus en Afrique

Il est au bout de nous

Dans nos coeurs

Nous avons supporté la guerre

Dans le ventre de nos mères, de nos mères

Mais toi, tu vis

Vis ho, vis ho

C’est ce que tu crois

Ou bien ce que tu dis

Ho oui, mais toi tu ris

Ris ho, ris ho Pour oublier que tu es seul au monde

Oui, seul au monde

Qui peut dire qui aura raison

De toi ou bien de moi?

Dans vingt ans

Le présent sera le passé,

Devant l'éternité

Qui sommes nous?

Ho, tu peux rire

Rire ho, rire, oui

un petit pion

Voilà ce que tu es Ho ris, ris ho, ris vite

Il y en a d’autres qui veulent rire après toi

Oui, dépêche-toi

L’homme a fait Dieu à son image

Fort et désemparé

Crucifié

Avons-nous donné a l’Humanité son mont des Oliviers, des Oliviers?

Mais il faut vivre

Vivre ho, vivre ho Un petit pion

Voilà ce que tu es Oui, mais il faut vivre, vivre ho vivre vivre

Il y en a d’autres qui veulent vivre après toi

Oui, dépêche-toi

Le désert n’est plus en Afrique

Il est au bout de nous

Dans nos coeurs

Viendras-tu un jour retirer le sable de nos yeux

De nos yeux, de nos yeux?

De woestijn is niet langer in Afrika

Hij gaat ons te boven

In onze harten

We hebben de oorlog doorstaan

In de schoot van onze moeders, van onze moeders

Maar je leeft

Leef hoe, leef hoe

Dat is wat je denkt

Of wat je zegt

Ho ja, maar je lacht

Lach ho, lach ho Om te vergeten dat je alleen op de wereld bent

Ja, alleen op de wereld

Wie kan zeggen wie gelijk heeft

Van jou of van mij?

Over twintig jaar

Het heden zal het verleden zijn,

Voor de eeuwigheid

Wie zijn we?

Hoe kan je lachen

Lach ho, lach, ja

een kleine pion

Dat is wat je bent Ho lach, lach ho, lach snel

Er zijn anderen die om je willen lachen

Ja, schiet op

De mens schiep God naar zijn eigen beeld

Sterk en geen idee

gekruisigd

Hebben we de mensheid haar Olijfberg gegeven, Olijven?

Maar je moet leven

Leef ho, leef ho Een kleine pion

Dat is wat je bent Ja, maar je moet leven, leven ho leven leven

Er zijn anderen die na jou willen leven

Ja, schiet op

De woestijn is niet langer in Afrika

Hij gaat ons te boven

In onze harten

Wil je ooit komen en het zand uit onze ogen halen

Uit onze ogen, uit onze ogen?