Gloria - Michel Polnareff

Et même

Si tu me dis

Que c’est fini

Que tu t’en vas

Et même

S’il n’y a pas

Le moindre espoir

De se revoir

Rappelle-toi

Où que tu sois dans l’univers

Que je bois dans ta rivière

Et que je vois dans ta lumière

Gloria Gloria

Je n’ai pas su t’aimer

Il faut me pardonner

Et revenir sur mon rivage

Oh Gloria Gloria

Pourquoi m’as-tu quitté

J’aurais dû te garder

Bien enfermée dans une cage

Et même

Si l’on me dit

Que je suis fou

De croire encore

Je t’aime

Je t’attendrai

Sans me lasser

Jusqu'à ma mort

Rappelle-toi

Que tout au bout du long chemin

Je suis là je t’appartiens

Et je t’attends chaque matin

Gloria Gloria

Je n’ai pas su t’aimer

Il faut me pardonner

Et empêcher que je naufrage

Oh Gloria Gloria

Pourquoi m’as-tu quitté

Je n’ai pas mérité

De finir seul ce long voyage

Oh Gloria Gloria

En zelfs

Als je het mij vertelt

Dat het voorbij is

dat je weggaat

En zelfs

Als er geen is

De minste hoop

Om elkaar weer te zien

Herinnert u

Waar je ook bent in het universum

Dat ik in je rivier drink

En ik zie in jouw licht

Gloria Gloria

Ik wist niet hoe ik van je moest houden

Ik moet vergeven worden

En kom terug naar mijn kust

Oh Gloria Gloria

Waarom heb jij mij verlaten

Ik had je moeten houden

Goed opgesloten in een kooi

En zelfs

Als mij wordt verteld

Dat ik gek ben

om nog steeds te geloven

Ik houd van je

ik zal op je wachten

Zonder je te vervelen

Tot mijn dood

Herinnert u

Dat aan het einde van de lange weg

Ik ben hier, ik hoor bij jou

En ik wacht elke ochtend op je

Gloria Gloria

Ik wist niet hoe ik van je moest houden

Ik moet vergeven worden

En zorg ervoor dat ik niet wegzink

Oh Gloria Gloria

Waarom heb jij mij verlaten

ik heb het niet verdiend

Om deze lange reis alleen af ​​te ronden

Oh Gloria Gloria