Complainte à Michael - Michel Polnareff

Je vois d’ici un morceau de ciel

Un ciel tout bleu, couleur de tes yeux

Michaël, tes yeux, Michaël

J’ai trois barreaux et quatre murs gris

Ils sont laids mais c’est encore la vie, Michaël, la vie, Michaël

Mais la nuit, je ne dors pas, j'écoute les bruits

Un soir j’entendrai leurs pas venir ici

Dehors j’entends chanter les oiseaux

Parfois j’en vois un voler très haut, très haut dans le ciel

Très haut, Michaël

Et quand il pleut, je passe le doigt, le tout petit, à travers la grille

Pour sentir la pluie, pour sentir la pluie

Mais la nuit, je ne dors pas, j'écoute les bruits

Un soir j’entendrai leurs pas venir ici

Depuis deux jours on vient d’apporter

Du gros pain blanc et du miel, du miel, Michaël, du miel, Michaël

Quand sur ma bouche je le laisse couler

Il a le goût d’un de ses baisers, ses lèvres, Michaël, Michaël, Michaël.

Ik zie vanaf hier een stukje lucht

Een hemel helemaal blauw, kleur van je ogen

Michael, jouw ogen, Michael

Ik heb drie tralies en vier grijze muren

Ze zijn lelijk, maar het is nog steeds leven, Michael, leven, Michael

Maar 's nachts slaap ik niet, ik luister naar de geluiden

Op een avond zal ik hun voetstappen hier horen komen

Buiten hoor ik de vogels zingen

Soms zie ik er een vliegen hoog, hoog in de lucht

Heel hoog, Michael

En als het regent, steek ik mijn vinger, de kleine, door het rooster

Om de regen te voelen, om de regen te voelen

Maar 's nachts slaap ik niet, ik luister naar de geluiden

Op een avond zal ik hun voetstappen hier horen komen

Twee dagen geleden hebben we net gebracht

Groot wit brood en honing, honing, Michael, honing, Michael

Wanneer ik het op mijn mond laat stromen

Het smaakt naar een van haar kussen, haar lippen, Michael, Michael, Michael.