Nakhla Dog - Meursault

With a heart of sand and a head of coal

Oh, Nakhla dog, oh, Nakhla dog

And who would have noticed

And who would have known you

Nakhla dog, oh, Nakhla dog

You be the meteor and I’ll be the ground below

You be the chainsaw and I will be the pine

And with a flash of paint across my waist

I will be waiting with my head on fire

And all at once, like ashes in the moment

Oh, Nakhla dog, oh, Nakhla dog

You be the meteor and I’ll be the ground below

You be the chainsaw and I will be the pine

And with a flash of paint across my waist

I will be waiting with my head on fire

And I will be waiting with a wagging tail

(Spoken:

The Nakhla meteorite fell to Earth on June 28th, 1911, at approximately 9 AM in

Egypt.

Several explosions were heard before it fell to Earth, landing in an

area 4.5 kilometers in diameter, with around 40 pieces being recovered.

The fragments were buried in the ground up to a meter deep.

One fragment was

said to have landed on a dog, as observed by a local farmer, vaporizing the

animal instantly.

Since no remains of the dog were recovered, and there were no

other eyewitnesses to the dog’s demise, this story remains apocryphal.

However, the story of the Nakhla dog has since become something of a legend

among astronomers.)

Met een hart van zand en een kop kolen

Oh, Nakhla hond, oh, Nakhla hond

En wie had het gemerkt

En wie zou jou hebben gekend

Nakhla hond, oh, Nakhla hond

Jij bent de meteoor en ik zal de grond beneden zijn

Jij bent de kettingzaag en ik zal de den zijn

En met een flits van verf over mijn middel

Ik wacht met mijn hoofd in vuur en vlam

En allemaal tegelijk, als as in het moment

Oh, Nakhla hond, oh, Nakhla hond

Jij bent de meteoor en ik zal de grond beneden zijn

Jij bent de kettingzaag en ik zal de den zijn

En met een flits van verf over mijn middel

Ik wacht met mijn hoofd in vuur en vlam

En ik zal wachten met een kwispelende staart

(Gesproken:

De Nakhla-meteoriet viel op 28 juni 1911 om ongeveer 09.00 uur op aarde.

Egypte.

Er werden verschillende explosies gehoord voordat het op de aarde viel en landde in een

gebied met een diameter van 4,5 kilometer, met ongeveer 40 stukken die zijn teruggevonden.

De fragmenten werden tot een meter diep in de grond begraven.

Een fragment was

zou zijn geland op een hond, zoals waargenomen door een lokale boer, die de

dier meteen.

Aangezien er geen overblijfselen van de hond zijn gevonden en er ook geen

andere ooggetuigen van het overlijden van de hond, blijft dit verhaal apocrief.

Het verhaal van de Nakhla-hond is sindsdien echter een legende geworden

onder astronomen.)