Sur le bord de la rivière rouge - Mes Aîeux

Elle était partie vers six heures et demie faire

Sa promenade de tous les jours

Elle s'était vêtue de son pardessus avec son foulard

Et ses bottes de velours

Sur le bord de la rivière rouge…

Elle a un visage d’ange et un regard étrange…

Un mélange de haine et d’amour

Tous les gars des environs voudraient lui relever son jupon

Mais quand on la voit on fait demi-tour

Sur le bord de la rivière rouge… On est allé se promener…

Moi je ne suis pas peureux.

J’en suis même presqu’amoureux et

Comme un espion je la suis pour savoir pour qui, pourquoi

Elle se cache dans le bois et ne revient qu’au petit jour…

Et je la suis, je la traque mais ses pieds connaissent le sol

Et la forêt lui appartient.

Elle en connaît tous les détours

Et je cours pourtant elle marche… On dirait qu’elle flotte, qu’elle vole

Et ma prudence me rappelle qu’au ciel décline l’astre du jour

Tout près de la rivière y’a une petite clairière

Elle s’y assoit pour faire un feu.

J’ai voulu m’approcher

Une branche a craqué et son regard a trouvé mes yeux

Sur le bord de la rivière rouge… On est allé se promener…

Devinez ce qu’on a trouvé…

Elle m’a fait un sourire, m’a fait signe de venir

Et sans un mot elle a ôté son manteau

Malgré le bruit des bêtes, pour nous le temps s’arrête

Quand mon désir rencontre sa peau…

Sur le bord de la rivière rouge… On est allé se promener…

Devinez ce qu’on a trouvé… Près des cendres d’un feu de bois…

Et nous nous sommes endormis.

Douce était la nuit mais je me suis

Fait réveiller par un hurlement de fou, des crocs dedans mon cou…

J’ai su que pour moi il était trop tard…

Sur le bord de la rivière rouge… On est allé se promener…

Devinez ce qu’on a trouvé… Près des cendres d’un feu de bois…

… Le cadavre du jeune Gadouas…

Ze vertrok rond half zeven om te doen

Zijn dagelijkse wandeling

Ze was gekleed in haar overjas met haar sjaal

En zijn fluwelen laarzen

Aan de rand van de Rode Rivier...

Ze heeft een engelengezicht en een vreemde blik...

Een mix van haat en liefde

Alle jongens in de buurt willen haar petticoat optillen

Maar als we haar zien draaien we ons om

Aan de rand van de Rode Rivier... We gingen wandelen...

Ik ben niet bang.

Ik ben er bijna verliefd op

Als een spion volg ik haar om te weten voor wie, waarom

Ze verstopt zich in het bos en komt pas terug als het ochtend wordt...

En ik volg haar, ik stalk haar maar haar voeten kennen de grond

En het bos is van hem.

Ze kent alle wendingen

En ik ren maar ze loopt... Het lijkt alsof ze zweeft, vliegt

En mijn voorzichtigheid herinnert me eraan dat aan de hemel de ster van de dag aan het afnemen is

Heel dicht bij de rivier is een kleine open plek

Ze zit daar om een ​​vuur te maken.

ik wilde benaderen

Een tak knapte en zijn blik vond mijn ogen

Aan de rand van de Rode Rivier... We gingen wandelen...

Raad eens wat we vonden...

Ze gaf me een glimlach, wuifde me naar me toe

En zonder een woord deed ze haar jas uit

Ondanks het geluid van beesten staat voor ons de tijd stil

Wanneer mijn verlangen zijn huid ontmoet...

Aan de rand van de Rode Rivier... We gingen wandelen...

Raad eens wat we vonden... In de buurt van de as van een houtvuur...

En we vielen in slaap.

Zoet was de nacht, maar ik vond mezelf

Wakker worden met een gekke schreeuw, tanden in mijn nek...

Ik wist dat het voor mij te laat was...

Aan de rand van de Rode Rivier... We gingen wandelen...

Raad eens wat we vonden... In de buurt van de as van een houtvuur...

... Het lijk van de jonge Gadouas ...