Qui nous mène? - Mes Aîeux

C’est clair, le navire a perdu le cap

La marchandise humaine est entraînée dans la dérape

Les médias manipulent la masse

Pour maintenir le mur en place

Dans une soirée mondaine mondiale

Capitaines carnassiers qui jouent aux cartes notre capital

À tribord, un sommet de glace

A déchiré la carapace… rapaces!

Embarque dans mon canot d'écorce

Amis, remontons le courant

Il faut ramer de toutes nos forces

On arrêtera quand on aura 100 ans

C’est l’abandon qui nous mène

Mène en bas

C’est le courage qui nous mène

Mène en haut

Dans la cale on veut nous reléguer

On a lancé des s.o.s

Ô… solidarité

Il y a un trou béant dedans la coque

De ce gros bateau monté en toc

Des larmes synthétiques dans le brouillard chimique

Pour qu’on reste apathiques à bord du Titanic

Si la loi du plus fort sévit

Suivez-moi, je pense donc je nuis… je nuis!

Embarque…

Het is duidelijk, het schip is de koers kwijt

De menselijke waar wordt meegesleurd in de slip

De media manipuleert de massa

Om de muur op zijn plaats te houden

In een wereld sociaal feest

Vleesetende kapiteins die onze hoofdstad kaarten

Aan stuurboord een piek van ijs

De schelp gescheurd... roofvogels!

Stap in mijn bark kano

Vrienden, laten we stroomopwaarts zwemmen

We moeten roeien met al onze macht

We stoppen als we 100 zijn

Het is de verlating die ons leidt

Naar beneden leiden

Het is moed die ons leidt

Leiden tot

In het ruim willen ze ons degraderen

We gooiden wat s.o.s.

O... solidariteit

Er zit een gapend gat in de romp

Van deze grote nepboot

Synthetische tranen in chemische mist

Om ons apathisch te houden aan boord van de Titanic

Als de wet van de sterkste zegeviert

Volg mij, ik denk daarom doe ik kwaad... Ik doe kwaad!

aan boord gaan…