Juste et bon - Mes Aîeux

Octavie Joly, François-Xavier Boulanger

Devant Dieu et les hommes s'étaient engagés

Ça faisait un an et tout semblait parfait

Pourtant dans leur bonheur, y’a quelque chose qui clochait

En-dessous de la roche, il y avait une anguille

La belle Octavie pas encore en famille

Il n’en fallut pas plus pour inquiéter le curé

Qui alla enquêter chez les Joly-Boulanger

Relève ton jupon

Cela est juste et bon

Le fiancé honteux avoue dans l’embarras

Qu’il fait son gros possible, une fois en-dessous des draps

Des mots doux, des caresses, du flattage, des minouches

Mais la douce est farouche et veut pas qu’on la touche

Le curé solennel fixa la vierge dans les yeux

C’est un problème sérieux qu’il faut confier à Dieu

Rendez-vous à la confesse après la messe demain

Il fit un signe de croix et lui baisa la main

Relève son jupon

Cela est juste et bon

Approchez ma petite, ne soyez pas timide

La messe a été dite, maintenant l'église est vide

Laissez-moi vous chanter le Cantique des Cantiques

Il recèle les secrets de l’amour physique

Lève-toi mon amie, viens t-en ma toute belle

Entends dans nos contrées chanter la tourterelle

Tes seins sont comme des faons jumeaux d’une gazelle

Tes lèvres, ô fiancée, distillent le miel

Le roseau odorant et la cannelle

Octavie ressortit au bout d’une heure et demie

Toute essoufflée, mal boutonnée, retrouva son mari

Elle enfourcha son homme avec une petite face crasse

Il hurla: Merci mon Dieu !, au moment du climax

C’qui s’est passé sous la chaire restera un mystère

Tant pis pour les langues sales, tant pis pour les commères

Ils eurent treize enfants, l’aîné se fit curé

Repeupler le pays, c'était sa volonté

Relève mon jupon

Cela est juste et bo

Octavie Joly, François-Xavier Boulanger

Voordat God en de mensen werden beloofd

Het is een jaar geleden en alles leek perfect

Maar in hun geluk is er iets mis

Onder de rots zat een paling

De mooie Octavie nog niet bij haar familie

Er was niet veel voor nodig om de priester ongerust te maken

Wie ging er op onderzoek uit bij de Joly-Boulangers

Til je petticoat op

Dit is goed en goed

Beschamende verloofde bekent in verlegenheid

Dat hij zijn best doet, eenmaal onder de lakens

Zachte woorden, liefkozingen, vleiend, minouches

Maar de lieve is woest en wil niet aangeraakt worden

De plechtige priester staarde de maagd in de ogen

Dit is een ernstige zaak die aan God moet worden toevertrouwd

Tot morgen bij Biecht na de mis

Hij maakte het kruisteken en kuste haar hand

Til haar petticoat op

Dit is goed en goed

Kom dichterbij mijn kleintje, wees niet verlegen

De mis is opgedragen, nu is de kerk leeg

Laat me het Hooglied voor je zingen

Het bevat de geheimen van fysieke liefde

Sta op mijn vriend, kom op mijn schoonheid

Hoor in onze landen de duif zingen

Je borsten zijn als twee reekalfjes van een gazelle

Jouw lippen, oh bruid, distilleer de honing

Zoet riet en kaneel

Octavie kwam na anderhalf uur naar buiten

Helemaal buiten adem, slecht dichtgeknoopt, vond haar man

Ze schrijlings op haar man met een smerig gezichtje

Hij riep: God zij dank!, op het moment van de climax

Wat er onder de preekstoel is gebeurd, blijft een mysterie

Jammer voor vuile tongen, jammer voor roddels

Ze kregen dertien kinderen, de oudste werd priester

Het land herbevolken, het was zijn wil

Til mijn petticoat op

Dat klopt en goed