Vidala De La Soledad - Mercedes Sosa

Me toca el hombro tu ausencia

Y el tul de tu adios

Una vidala imposible

Murmura por vos

De parte tuya la luna

No me ilumino

Como suele despedirse

Sin llanto y sin voz

Ay soledad

Deshilada en mi pena

Canta por el que no esta

Se oye un ladrido muy lejos de aqui

Y alguien que llora por mi

Que la tierra me haga un hueco

Y me acune el dolor

Y que me llene la boca

De un canto mayor

Por un viejo que lloraba

Sin querer llore

Era yo mismo y el alba

Lo dijo despues

Nadie podra saber cuanto

Te amo y te ame;

Nunca un secreto tan hondo

Se llega a saber

Je afwezigheid raakt mijn schouder

En de tule van je afscheid

Een onmogelijk leven

fluister voor jou

Van jou de maan

ik licht niet op

Hoe zeg je meestal gedag?

Geen gehuil en geen stem

oh eenzaamheid

Ontrafeld in mijn verdriet

Zing voor degene die dat niet is

Een blaf wordt ver weg van hier gehoord

En iemand die om mij huilt

Laat de aarde een gat voor me maken

En de pijn wiegt me

En vul mijn mond

van een groter lied

Voor een oude man die huilde

zonder te willen huilen

Het was mezelf en de dageraad

hij zei het later

niemand kan weten hoeveel

ik hou van je en ik hou van je;

Nooit een geheim zo diep

je leert kennen