Luna Tucumana - Mercedes Sosa, Ariel Ramírez, Tito Francia

Yo no le canto a la luna

porque alumbra y nada mas…

le canto porque ella sabe

de mi largo caminar.

Ay lunita tucumana

tamborcito calchaqui…

compañera de los gauchos

en las sendas de Tafi.

Perdido en las cerrazones

quien sabe vidita por donde andare'…

mas cuando salga la luna,

cantare', cantare'…

a mi tucuman querido,

cantare' cantare' cantare'.

Con esperanza o con pena,

en los campos de Acheral,

yo he visto la luna buena,

besando el cañaveral.

En algo nos parecemos,

luna de la soledad:

yo voy andando y cantando,

que es mi modo de alumbrar.

Ik zing niet naar de maan

omdat het oplicht en verder niets...

Ik zing voor haar omdat ze het weet

van mijn lange wandeling.

Oh lunita tucumana

Calchaqui-trommel...

metgezel van de gaucho's

op de paden van Tafi.

Verdwaald in de hekken

wie weet kleine schat waar ik zal zijn...

maar als de maan opkomt,

Ik zal zingen, ik zal zingen...

aan mijn lieve tucuman,

Ik zal zingen' ik zal zingen' ik zal zingen'.

Met hoop of met verdriet,

op het gebied van Acheral,

Ik heb de goede maan gezien,

het rietveld kussen

In iets zijn we gelijk,

maan van eenzaamheid:

Ik ga wandelen en zingen,

dat is mijn manier van verlichten.