Río De Camalotes - Mercedes Sosa

Si yo digo verde

A que usted no piensa

En el camalote

Y si digo agua

Usted no imagina el parana

Diciembre lo arranca

Desata su nudo con la madreselva

Y con el viene el agua

El viento del norte y la yarara

Y a su incertidumbre

Lento lagarto, raices negras

Se le pega el hambre

El aire pesado y la inundacion

Que no se detenga

Tu marcha lenta rumbo p’al mar

Es tan semejante

A nuestro delirio, a la soledad

Que te empuje el viento

Mi pensamiento o el temporal

Fuera de la orilla

Tu camarilla, camalotal

El rio que te acuna

Mete su lengua en el caserio

Bajo tu llanura

Juega el dorado, escondiendose

Silencioso ejercito

Panza de agua, patas de barro

Mamotretos de hojas

Verdes las aguas del invasor

ja ik zeg groen

dat denk je niet

in de camalot

En als ik water zeg

Je stelt je de parana . niet voor

December trapt af

Maak je knoop los met de kamperfoelie

En daarmee komt het water

De noordenwind en de yarara

En tot uw onzekerheid

Langzame hagedis, zwarte wortels

Honger slaat hem

Zware lucht en overstromingen

stop niet

Je langzame mars naar de zee

lijkt zo op elkaar

Naar ons delirium, naar eenzaamheid

Laat je door de wind duwen

Mijn gedachte of het tijdelijke

van de kust

Jouw kliek, camalotal

De rivier die je wiegt

Steek je tong in het gehucht

onder je vlakte

Speel het goud, verstop je

stil leger

buik van water, benen van klei

Blad grafstenen

Groen de wateren van de indringer