La Solitaria - Mercedes Sosa

Templando la macha de la soledad

Me perdi en los montes

Que en la ciudad no hay

Pa' que no me viera

La libertad

Y el nombre que tanto me hace llorar

Desperte del vino

Que me hace olvidar

Esos dos luceros

Que saben hablar

Y este canto alegre

Que es la amistad

De saber que hay alguien

Que ama por amar

Ay cuando vuelva

Sin que me vea nadie

Me ire a cantarle

A los olvidados

Porque no quiero

Que ya me vean

Con los dos ojos llorados

Me ire a buscar

Entre las canciones

Una piel caliente

Pa' olvidar dolores

Algun ser que sepa

De amores y dudas

O una piel que nunca

Haya sido muy pura

Entre chacareras

Sueños y vidalas

De la tierra misma

Construire mi casa

Pa' que vengan siempre

Los olvidados

Que menos la suerte

Todos han golpeado

De vlek van eenzaamheid temperen

Ik ben verdwaald in de bergen

Dat er in de stad geen

Zodat hij me niet zou zien

Vrijheid

En de naam die me zo aan het huilen maakt

wijn ontwaken

dat doet me vergeten

die twee lichten

wie weet hoe te praten

En dit vrolijke liedje

Wat is vriendschap?

weten dat er iemand is

wie houdt er van om lief te hebben?

oh als ik terugkom

zonder dat iemand me ziet

Ik ga voor hem zingen

voor de vergetenen

Omdat ik dat niet wil

laat ze me zien

Met beide ogen huilend

ik ga kijken

tussen de liedjes

een warme huid

Om pijn te vergeten

sommigen zijn wie weet

Van liefdes en twijfels

Of een huid die nooit

is heel puur geweest

tussen chacarera's

Dromen en levens

van de aarde zelf

Ik zal mijn huis bouwen

Zodat ze altijd komen

De vergeten

minder geluk

hebben allemaal geslagen