La Arribeña - Mercedes Sosa

Zambita arribeña

De donde vendras!!!

Quien sabe que ausencias

Y que nostalgias

Lloraras…

Alla en las quebradas

Y en el pajonal

Se estira tu canto como un lamento

Del piedral

Por esos cerros se llevan los cientos

Los tristes acentos de mi soledad

A veces el llano

Se vuelve canto

En el andar

Zambita arribeña

Tal vez un amor

Te dio la tristeza que en estos tiempos

Sufro yo

Caminos andando

Quien sabe por que

Igual que la zamba, con un recuerdo vivire

Por esos cerros se llevan los vientos

Los tristes acentos de mi soledad

A veces el llanto

Se vuelve canto

En el andar

Zambita arribeña

Waar kom je vandaan!!!

wie weet welke afwezigheden

En wat voor nostalgie

Je zal huilen...

Daar in de ravijnen

En in het grasland

Je lied strekt zich uit als een klaagzang

van de steen

Door die heuvels nemen ze de honderden

De droevige accenten van mijn eenzaamheid

soms de vlakte

het wordt een lied

tijdens de wandeling

Zambita arribeña

misschien een liefde

Het gaf je het verdriet dat in deze tijden

ik lijd

wandelpaden

Wie weet waarom?

Net als de zamba, met een herinnering zal ik leven

Door die heuvels voeren de winden

De droevige accenten van mijn eenzaamheid

soms huilend

het wordt een lied

tijdens de wandeling