Nahuel: Y la milonga lo sabe - Mercedes Sosa, Jorge Giuliano

A veces canta en milongas

Y la milonga lo sabe

Le nacen mares por dentro

Que se mezclan con su sangre

Y el sur como un sentimiento

Que la milonga se sabe

Cuando canta con el alma

Si hay otro modo quién sabe

Le crecen viento a las cuerdas

Y la guitarra en el aire

Dibuja sus alas nuevas

Y la milonga lo sabe

Cuando se esconde una pena

Que la milonga no falte

Como dulce compañera

En re menor por las tardes

Abraza fuerte cobija

Pa' que el olvido se espante

Qué Zitarrosa el dolor

Que nunca avisa y se trae

Se suele cantar mejor

Y pa' que el recuerdo amarre

La milonga hace lo suyo

Y la muerte se distrae

Mi patria andaba de viaje

Por otras tierras distante

Sin un norte por bandera

Ni corazón de estandarte…

Llegó hasta aquí por milongas

Dice que quiere quedarse

A veces canto en milongas…

Por si la vida no alcance

Soms zingt hij op milongas

En de milonga weet het

Zeeën worden binnen geboren

Die zich vermengen met je bloed

En het zuiden als gevoel

Dat de milonga bekend is

wanneer hij zingt met zijn ziel

Als er een andere manier is, wie weet?

Wind groeit op de snaren

En de gitaar in de lucht

trekken hun nieuwe vleugels

En de milonga weet het

Wanneer een verdriet verbergt

Dat de milonga niet ontbreekt

als een lieve metgezel

In D mineur in de avonduren

Knuffel je deken stevig

Dus die vergetelheid is bang

Wat Zitarrosa de pijn

Dat waarschuwt nooit en wordt gebracht

Het is meestal beter om te zingen

En om de herinnering te binden

De milonga doet zijn ding

En de dood is afgeleid

mijn vaderland was op reis

Door andere verre landen

Zonder een noorden bij vlag

Niet eens het hart van een standaard...

Hij kwam hier voor milongas

Zeg dat je wilt blijven

Soms zing ik bij milonga's...

Voor het geval het leven niet genoeg is