A Mi Hermano Miguel - Mercedes Sosa

Hermano, hoy estoy en el poyo de la casa

Donde nos haces una falta sin fondo

Me acuerdo que jugábamos esta hora

Y que mamá nos acariciaba: «Pero, hijos…»

Ahora yo me escondo como antes

Todas estas oraciones vespertinas

Y espero que tú no des conmigo

Por la sala, el zaguán, los corredores

Después, te ocultas tú, y yo no doy contigo

Me acuerdo que nos hacíamos llorar

Hermano, en aquel juego

Miguel, tú te escondiste

Una noche de agosto, Miguel, al alborear

Pero, en vez de ocultarte riendo, estabas triste

Y tu gemelo corazón de esas tardes extintas

Se ha aburrido de no encontrarte

Y ya cae sombra en el alma

Oye, hermano, no tardes en salir

Bueno, puede inquietarse mamá

Broeder, vandaag ben ik op de veranda van het huis

Waar je ons een bodemloos gemis maakt

Ik weet nog dat we deze keer speelden

En die moeder streelde ons: "Maar kinderen..."

Nu verberg ik me zoals voorheen

Al deze avondgebeden

En ik hoop dat je me niet geeft

Bij de woonkamer, de entree, de gangen

Later verberg je jezelf, en ik kan je niet vinden

Ik herinner me dat we elkaar aan het huilen maakten

Broeder, in dat spel

Miguel, je hebt je verstopt

Op een nacht in augustus, Miguel, bij zonsopgang

Maar in plaats van het lachen te verbergen, was je verdrietig

En je tweelinghart van die uitgestorven middagen

Hij verveelde zich omdat hij je niet kon vinden

En schaduw valt al in de ziel

Hé broer, wacht niet lang om eruit te komen

Nou, je kunt je zorgen maken mam