Провода - MATRANG

Ты где-то не спишь, а я в самолете

Я лечу рассказать новому городу

О том, как не спишь летом на восходе

Без трезвости повода

Загадай, этой ночью все сбудется точно

Все сбудется точно,

Но не забывай — тебя ждут домой

И только провода, их давно уже нет

Их давно уже нет нигде

Ты тихо провожай безымянный рассвет

И только провода, их давно уже нет

Их давно уже нет нигде

Ты тихо провожай безымянный рассвет

Трехмерный крестик на руке напомнит, как однажды я

Глазами тихо попросил остаться той, какой была

Опять очнулся на земле, где птицы спят на фонарях

Мне довелось тут осознать, твоя гипотеза — вода

В топе этих резких сомнений не разобрать освещенное небо,

Но в твоем мире довольно оттенков

Чтоб мне хотелось все их разглядеть

В гуле мостов, на которых горели

Я за невидимым следовал светом

Предпочитаешь остаться за дверью

Чтоб захотелось ее отпереть

И только провода, их давно уже нет

Их давно уже нет нигде

Ты тихо провожай безымянный рассвет

И только провода, их давно уже нет

Их давно уже нет нигде

Ты тихо провожай безымянный рассвет

И только провода, их давно уже нет

Их давно уже нет нигде

Ты тихо провожай безымянный рассвет

И только провода, их давно уже нет

Их давно уже нет нигде

Ты тихо провожай безымянный рассвет

Jij slaapt niet ergens, en ik zit in het vliegtuig

Ik vlieg om de nieuwe stad te vertellen

Over hoe je in de zomer bij zonsopgang niet kunt slapen

zonder nuchterheid

Raad eens, vanavond zal alles zeker uitkomen

Alles zal uitkomen,

Maar vergeet niet - ze wachten op je thuis

En alleen draden, die zijn allang weg

Ze zijn al lang weg

Je ziet stilletjes de naamloze dageraad af

En alleen draden, die zijn allang weg

Ze zijn al lang weg

Je ziet stilletjes de naamloze dageraad af

Een driedimensionaal kruis op mijn hand zal je eraan herinneren hoe ik op een dag

Met zijn ogen vroeg hij stilletjes om dezelfde te blijven

Ik werd weer wakker op de grond waar de vogels op de lantaarns slapen

Ik realiseerde me hier toevallig dat je hypothese water is

In de top van deze scherpe twijfels, kan men de verlichte hemel niet onderscheiden,

Maar in jouw wereld zijn er genoeg tinten

Zodat ik ze allemaal zou willen zien

In het gerommel van bruggen waarop ze brandden

Ik volgde het onzichtbare licht

Blijft u liever buiten de deur

Om het te willen ontgrendelen

En alleen draden, die zijn allang weg

Ze zijn al lang weg

Je ziet stilletjes de naamloze dageraad af

En alleen draden, die zijn allang weg

Ze zijn al lang weg

Je ziet stilletjes de naamloze dageraad af

En alleen draden, die zijn allang weg

Ze zijn al lang weg

Je ziet stilletjes de naamloze dageraad af

En alleen draden, die zijn allang weg

Ze zijn al lang weg

Je ziet stilletjes de naamloze dageraad af