Луной - MATRANG

Я не дорогами забалованный может

Ты далеко и меня это дико гложет

Там берега, там ветер и река

Там люди, мегаполисы, но нет меня

А ты - кожа не забыла твой космос

Я передал, но было непросто

Музыка по сей день ищет тебя

В каменных вечерах, где бушует тоска

Но нет.

Я забыл эту грусть

И может никогда боле за ней боле не вернусь

Пусть ищет меня, пусть апатией манит

Я, дорогие, это вернулся за вами, да

Это не передать, меня поменяла боль

Вылито водой, вылетай, дорогу домой

Я запечатлел пелену тех красок

Где мы говорили о любви без масок

Ты забудь мой дым

Забудь дожди, что смыли наши лица

Небо видит, я искал тебя

Но сны, запомни сны

Запомни чувства, что пытались не разбиться

Небо видит, как мне страшно

Ты забудь мой дым

Забудь дожди, что смыли наши лица

Небо видит, я искал тебя

Но сны, запомни сны

Запомни чувства, что пытались не разбиться

Небо видит, как мне страшно

На календарях ночь, я забиваю на свою грусть

И панорамы захотели меня радовать

Но я снова не намеренно злюсь

А ты не будь как я, улетай

Может ты найдёшь упрятанный рай

Может и дорога туда далека, вот тебе моя рука

Береги себя, и кричи, стоя в тупиках

Проснуться по утру и запутанное небо

Разбудить под песни выдуманных птиц

И больно просто тут, и как будто колыбельной

С небом передали северной части

Ты забудь мой дым

Забудь дожди, что смыли наши лица

Небо видит, я искал тебя

Но сны, запомни сны

Запомни чувства, что пытались не разбиться

Небо видит, как мне страшно

Ты забудь мой дым

Забудь дожди, что смыли наши лица

Небо видит, я искал тебя

Но сны, запомни сны

Запомни чувства, что пытались не разбиться

Небо видит, как мне страшно

Ik ben niet verwend door wegen, misschien

Je bent ver weg en het knaagt wild aan me

Er zijn kusten, er is wind en rivier

Er zijn mensen, megasteden, maar er is geen ik

En jij - de huid is je ruimte niet vergeten

Ik ben geslaagd, maar het was niet gemakkelijk

Muziek is nog steeds op zoek naar jou

Op stenen avonden waar de melancholie woedt

Maar nee.

Ik vergat dit verdriet

En misschien kom ik nooit meer terug voor haar

Laat hem mij zoeken, laat hem lonken met apathie

Ik, schat, is terug voor jou, ja

Het is niet te beschrijven, de pijn heeft me veranderd

Uitgegoten met water, vlieg eruit, de weg naar huis

Ik heb de sluier van die kleuren vastgelegd

Waar we spraken over liefde zonder maskers

Vergeet mijn rook

Vergeet de regen die onze gezichten wegspoelde

De hemel ziet dat ik naar je op zoek was

Maar dromen, onthoud dromen

Denk aan de gevoelens die probeerden niet te breken

De lucht ziet hoe bang ik ben

Vergeet mijn rook

Vergeet de regen die onze gezichten wegspoelde

De hemel ziet dat ik naar je op zoek was

Maar dromen, onthoud dromen

Denk aan de gevoelens die probeerden niet te breken

De lucht ziet hoe bang ik ben

Nacht op de kalenders, ik scoor op mijn verdriet

En de panorama's wilden me plezieren

Maar nogmaals, ik ben niet opzettelijk boos

En je bent niet zoals ik, vlieg weg

Misschien vind je een verborgen paradijs

Misschien is de weg ver weg, hier is mijn hand

Pas goed op jezelf, en schreeuw, staande in doodlopende wegen

Wakker worden in de ochtend en verwarde lucht

Word wakker met de liedjes van fictieve vogels

En het doet gewoon hier pijn, en het is als een slaapliedje

Met de lucht overgedragen aan het noorden

Vergeet mijn rook

Vergeet de regen die onze gezichten wegspoelde

De hemel ziet dat ik naar je op zoek was

Maar dromen, onthoud dromen

Denk aan de gevoelens die probeerden niet te breken

De lucht ziet hoe bang ik ben

Vergeet mijn rook

Vergeet de regen die onze gezichten wegspoelde

De hemel ziet dat ik naar je op zoek was

Maar dromen, onthoud dromen

Denk aan de gevoelens die probeerden niet te breken

De lucht ziet hoe bang ik ben