Aish Tamid - Matisyahu

The place lays phased like a warrior slayed

Engraved into the space with his sword still raised

Layers of charcoal sprayed through hallways

Praise relays off the walls echoing all ways

Dirt covered earth lays beneath my rib cage

Giving birth to overgrowth invading on to path ways

Burnt out trees cover streets where children once played

Sown seeds decay through sacred stepping stones in disarray

Where the alter used to be placed inter-changed for bloodstains

Sunrays illuminate the smoke filled haze

Trace of incense scents of sacrifice stayed

Aish tamid eternally

A fire burns continuously

Wondering where you been

Won’t you come on home to me?

Flash back patches of grass growing wild in fact

Cracked walls burnt black like a kingdom sacked

Memories like artifacts attacked yet still intact

Melodies wrapped in glass and shatter with the impact

Air intermingling ringing with the singing

of songs once sung, hung, flung into the rafters

Catastrophe struck the sound stuck

Disaster plastered

The aftermath a blasted building once standing, like a starved man fasting

the skies expanding clouds passing, dust particles dancing,

in broken bars of light, streaming from a shaft, slashed into the ceiling,

Sshhhh, you could feel the ground breathing.

Daughter of Zion is lying crying in the mist

Morning light slips in, shifting through the darkness

Like a morning wife reminisce having visions of her long gone prince

Memories drip rain drops tip towing emptiness

Intermixed with tears like fears left unfixed

Walls worn thin frozen fortress like dawn waiting for the sunrise of a day that

got skipped

Like a life gone wrong wandering wilderness

Lovesick stripped abyss empty once luscious

Paint the scene so you could see, the city’s picking up speed

On a bench 14th street, taxi’s streaming yellow streaks

Spears piercing through my ears, you could hear the traffic speak

Jack hammers drill smacking through the cracking concrete

Buildings filled with windowsills spilled tangled telephone wires

Signs sparking neon lights flash like wild fire

My insides rise I start to feel paralyzed

Let out a sigh-a melody blew by- like an ancient war cry

the way the sunlight hit the trees it really caught my eye,

glistening’listening’to the breeze dancing’through the leaves,

freeze, the city move’s in slow motion like a dream

I’m left empty like the temple turned into a fox den

Bus fumes dripping spitting into city summer sun

Sifting through the ash dimly lit vision listening

To the hiss lifting off a nighttime ocean

Shim, shim, shimmering singing hair on my skin

Glim, glim.

Glimmering, whispering where ya been

From amidst the darkness set sail with the softness

Breeze traveling across the seas arisen from with in Mt. Zion

Wind coming in picking up momentum

Cutting crisply through the thickness riding on a rhythm

A rollercoaster sizzling, twisting down the mountain

ripping rocket ship exploding like a fountain

overflowing spilling through the courtyards of Jerusalem

Uncovering debris lifting up the fallen arisen within

to reach the yiddin even in Manhattan

exposed menorah glowing in the shadows of destruction

trailblazing through affliction

brushing off the branches golden

standing strong flames

dancing like a lion roaring rising out of nothing

De plaats ligt gefaseerd als een gesneuvelde krijger

Gegraveerd in de ruimte met zijn zwaard nog steeds omhoog

Lagen houtskool gespoten door gangen

Lofrelais van de muren die alle kanten op echoën

Met vuil bedekte aarde ligt onder mijn ribbenkast

Bevallen van begroeiing die binnendringt op padwegen

Uitgebrande bomen bedekken straten waar ooit kinderen speelden

Gezaaide zaden vergaan door heilige stapstenen in wanorde

Waar het altaar vroeger verwisseld werd voor bloedvlekken

Zonnestralen verlichten de met rook gevulde nevel

Sporen van wierookgeuren van opoffering zijn gebleven

Aish tamid voor altijd

Een vuur brandt continu

Benieuwd waar je bent geweest

Kom je niet bij me thuis?

Flashback-grasvelden die in feite in het wild groeien

Gebarsten muren zwart verbrand als een koninkrijk geplunderd

Herinneringen zoals artefacten aangevallen maar nog steeds intact

Melodieën verpakt in glas en verbrijzelen met de impact

Lucht vermengd met het gezang

van liedjes ooit gezongen, opgehangen, in de spanten gegooid

Catastrofe sloeg het geluid vast

ramp gepleisterd

De nasleep van een verwoest gebouw dat ooit stond, als een uitgehongerde man die aan het vasten is

de lucht uitzettende wolken passeren, stofdeeltjes dansen,

in gebroken lichtbalken, stromend uit een schacht, ingesneden in het plafond,

Sssst, je kon de grond voelen ademen.

Dochter van Sion ligt huilend in de mist

Ochtendlicht glipt naar binnen, verschuift door de duisternis

Als een ochtendvrouw die terugdenkt aan visioenen van haar lang verdwenen prins

Herinneringen druppelen regendruppels tip slepen leegte

Vermengd met tranen, zoals angsten die niet zijn opgelost

Muren versleten dun bevroren fort als de dageraad, wachtend op de zonsopgang van een dag die

werd overgeslagen

Als een misgelopen leven door de wildernis

Lovesick gestripte afgrond leeg eens weelderig

Schilder de scène zodat je kunt zien dat de stad sneller gaat

Op een bankje 14th Street stromen taxi's gele strepen

Speren die door mijn oren prikken, je kon het verkeer horen praten

Krikhamers boren smakkend door het krakende beton

Gebouwen vol met vensterbanken gemorste verwarde telefoondraden

Borden met neonlichten flitsen als een lopend vuurtje

Mijn binnenkant stijgt. Ik begin me verlamd te voelen

Laat een zucht horen - een melodie blies voorbij - als een oude strijdkreet

de manier waarop het zonlicht op de bomen viel, trok mijn aandacht,

glinsterend 'luisteren' naar de bries die door de bladeren danst,

bevriezen, de stadsbeweging is in slow motion als een droom

Ik ben leeg gelaten zoals de tempel veranderd in een vossenhol

Busdampen druipen in de zomerzon van de stad

Door de as ziften slecht verlichte visie luisteren

Naar het gesis dat opstijgt van een nachtelijke oceaan

Shim, shim, glinsterende zingende haren op mijn huid

Glim, glim.

Glinsterend, fluisterend waar je was

Vanuit het midden van de duisternis zeil je met de zachtheid

Wind die over de zeeën reist voortgekomen uit met in de berg Zion

Wind komt binnen en krijgt momentum

Scherp door de dikte snijdend op een ritme

Een sissende achtbaan die de berg af kronkelt

scheurend raketschip dat explodeert als een fontein

overstromend stromend door de voorhoven van Jeruzalem

Het blootleggen van puin dat de gevallenen optilt die binnenin zijn opgekomen

om de yiddin te bereiken, zelfs in Manhattan

blootgestelde menora gloeien in de schaduwen van vernietiging

baanbrekend door kwelling

gouden takken afborstelen

staande sterke vlammen

dansen als een brullende leeuw die uit het niets oprijst