Zeit - Massaka, Nurettin Çelik, Karnaval

Das Leben hatt ich mir mal bunt ausgemalt

Hatte mir alles vorgestellt und nicht so kalt

Jetzt mal' ich das Leben mit schwarzen Zähnen

Meine auf meinen Wangen brennen

Sehe meine Fotos bin nicht fotogen

Das Leben war so schön noch mit dreizehn

Verletzt ist das Herz jetzt, der in mir schlägt

Die Last ist zu groß, die mein Herz in sich trägt

Das Versprechen an mich ist gebrochen

Je in Glück zu schweben, die Hoffnung zerbrochen

Mit der Zeit verfliegt das Glück aus meinen Händen

Die Zeit wird nicht stehenbleiben und sich nicht wenden

Das Leben ist hart und nicht weich wie Watte

Das Leben ist das Gegenteil, was ich mir erhofft hatte

Habe mich zwischen Lügen verloren

Mitten im Sommer bin ich erfroren

Resmin var odamda güllerle süslü

Sensizlik acısı kalbimde gizli

Nemli gözlerimde kanlar sisli

Resmine baktıkça kahroluyorum

Bei genug Druck (Genug Druck) jede Leine reißt

Allein zu bleiben stärkt den Körper und stärkt den Geist

So viel gesehen, doch reicht noch nicht, was ich weiß

Fallende Blätter von Bäumen steigen tief in Fleisch

Haare werden langsam weiß, umsonst der ganze Fleiß

Um mein Heim herum malt der Teufel seinen Kreis

In den Träumen wächst auf den Feldern der Mais

Doch in meiner Welt ist alles umhüllt mit Eis

Grau und dunkel, keine Blume wächst hier aus Beton

Der Lauf ist gleich, nach dem Sommer wird der Winter komm’n

Als ich ein Engel erstmal sah, hat er mich mitgenomm’n

Man denkt, man lebt für immer, und die Seele wird genomm’n

Weil mein Leben viel zu trist ist, so bleibt und so ist es

Die Welt so verrückt (So verrückt) oder ich bin’s

Der Mensch viel zu blind, trägt die Seele wie ein Kind

Meine Wahrheit an das Kind: Auf die Zeit weht der Wind

Resmin var odamda güllerle süslü

Sensizlik acısı kalbimde gizli

Nemli gözlerimde kanlar sisli

Resmine baktıkça kahroluyorum

Resmin var odamda güllerle süslü

Sensizlik acısı kalbimde gizli

Nemli gözlerimde kanlar sisli

Resmine baktıkça kahroluyorum

Ik heb ooit mijn leven kleurrijk geschilderd

Had me alles voorgesteld en niet zo koud

Nu schilder ik het leven met zwarte tanden

De mijne branden op mijn wangen

Zie mijn foto's zijn niet fotogeniek

Het leven was zo mooi toen ik dertien was

Het hart dat in mij klopt is nu gekwetst

De last die mijn hart draagt ​​is te groot

De belofte aan mij is gebroken

Om te zweven in geluk, hoop verbrijzeld

Naarmate de tijd verstrijkt, ebt het geluk uit mijn handen

De tijd zal niet stilstaan ​​en zal niet draaien

Het leven is hard en niet zo zacht als katoen

Het leven is het tegenovergestelde van wat ik hoopte dat het zou zijn

Verloor mezelf tussen leugens

Ik vroor dood in het midden van de zomer

Resmin var odamda güllerle süslü

Sensizlik acısı kalbimde gizli

Nemli gözlerimde kanlar sisli

Resmine baktıkça kahroluyorum

Bij voldoende druk (voldoende druk) breekt elke lijn

Alleen blijven versterkt het lichaam en versterkt de geest

Zoveel gezien, maar wat ik weet is niet genoeg

Vallende bladeren van bomen gaan diep in het vlees

Haar wordt langzaam wit, al het harde werk verspild

Rond mijn huis trekt de duivel zijn cirkel

In dromen groeit maïs in de velden

Maar in mijn wereld is alles bedekt met ijs

Grijs en donker, hier groeit geen bloem uit beton

De run is hetzelfde, na de zomer komt de winter

Toen ik voor het eerst een engel zag, nam hij me mee

Je denkt dat je voor altijd leeft en je ziel is ingenomen

Omdat mijn leven veel te triest is, blijft het zo en zo is het

De wereld zo gek (zo gek) of ik ben het

Man te blind, draagt ​​de ziel als een kind

Mijn waarheid aan het kind: de wind waait op tijd

Resmin var odamda güllerle süslü

Sensizlik acısı kalbimde gizli

Nemli gözlerimde kanlar sisli

Resmine baktıkça kahroluyorum

Resmin var odamda güllerle süslü

Sensizlik acısı kalbimde gizli

Nemli gözlerimde kanlar sisli

Resmine baktıkça kahroluyorum