I Fire Myself - Mary Timony

I fire myself ten times a day

I throw myself in a watery grave

With fourteen horses on top of my head

I hear the voice again and again

I walk through the everlasting pit

By the mountain of fire and the fountain of spit

The pilgrims beside me just talk talk talk

I am the goblin and the mangled hawk

A demon lured me to his bed

Where I fell into a poison sleep

I dreamed of a river of ants inside me And they were sad and started to bleed

In the dawn the demon spoke

In the saddest voice, in the saddest voice

He said, «Can you see love through a telescope?»

The end of fear, and the beginning of hope

Ik ontsla mezelf tien keer per dag

Ik werp mezelf in een waterig graf

Met veertien paarden op mijn hoofd

Ik hoor de stem keer op keer

Ik loop door de eeuwige put

Bij de berg van vuur en de fontein van spit

De pelgrims naast me praten praten praten

Ik ben de kobold en de verminkte havik

Een demon lokte me naar zijn bed

Waar ik in een gifslaap viel

Ik droomde van een rivier van mieren in mij en ze waren verdrietig en begonnen te bloeden

In de dageraad sprak de demon

Met de treurigste stem, met de treurigste stem

Hij zei: "Kun je liefde zien door een telescoop?"

Het einde van angst en het begin van hoop