Trauma Is a Stalker - Mary Lambert

What if I told you trauma is a stalker?

Follows me room to room

Visits me at work

Leaves dead animals on my day planner

Texts me knives

Licks my memory before I have a chance to get it right

I’m digging myself into the carpet

Learning how to make wool imprints on my kneecaps

This is how I learned to dance

With half of my body on fire

There is not enough whiskey in the world

To make any of this bearable

But I have been screaming in the basement of my trauma

Trying to find a window

A light, a string, a sound

Something that doesn’t read «helpless,»

Something that doesn’t read «sad girl crying all the time,»

A wreck in a shower

A wet mess huddled in a bed

Don’t look at me like that

Like I can do better

Like this sadness is a well that I jumped into on purpose

Nothing is on purpose

My mania is so stupid and marvelous

It sits in a glass jar

Teetering on the kitchen counter

I am always one slipped rug away from losing everything

Wat als ik je vertel dat trauma een stalker is?

Volgt mij kamer naar kamer

Bezoekt mij op het werk

Laat dode dieren achter in mijn dagplanner

Sms't me messen

Likt aan mijn geheugen voordat ik de kans heb om het goed te doen

Ik graaf mezelf in het tapijt

Leren hoe ik wolafdrukken op mijn knieschijven kan maken

Zo heb ik leren dansen

Met de helft van mijn lichaam in brand

Er is niet genoeg whisky in de wereld

Om dit draaglijk te maken

Maar ik heb geschreeuwd in de kelder van mijn trauma

Proberen een venster te vinden

Een licht, een snaar, een geluid

Iets waar niet "hulpeloos" staat

Iets waar niet staat "verdrietig meisje dat de hele tijd huilt",

Een wrak in een douche

Een natte puinhoop ineengedoken in een bed

Kijk me niet zo aan

Alsof ik het beter kan

Alsof dit verdriet een put is waar ik met opzet in ben gesprongen

Niets is met opzet

Mijn manie is zo dom en geweldig

Het zit in een glazen pot

Wankelend op het aanrecht

Ik ben altijd één kleedje verwijderd van alles kwijt te raken