Love Is Love - Mary Lambert

I know girls who are trying to fit into the social norm

Like squeezing into last year’s prom dress

I know girls who are low rise, mac eyeshadow, and binge drinking

I know girls that wonder if they’re disaster and sexy enough to fit in

I know girls who are fleeing bombs from the mosques of their skin

Playing russian roulette with death;

it’s never easy to accept

That our bodies are fallible and flawed

But when do we draw the line?

When the knife hits the skin?

Isn’t it the same thing as purging

Because we’re so obsessed with death

Some women just have more guts than others

The funny thing is women like us don’t shoot

We swallow pills, still wanting to be beautiful at the morgue

Still proceeding to put on make-up

Still hoping that the mortician finds us fuckable and attractive

We might as well be buried with our shoes

And handbags and scarves, girls

We flirt with death everytime we etch a new tally mark into our skin

I know how to split my wrists to reveal a battlefield too

But the time has come for us to reclaim our bodies

Our bodies deserve more than to be war-torn and collateral

Offering this fuckdom as a pathetic means to say

«I only know how to exist when I am wanted»

Girls like us are hardly ever wanted, you know?

We’re used up and sad and drunk and

Perpetually waiting by the phone for someone to pick up

And tell us that we did good

We did good

I know I am because I said am

I know I am because I said am

I know I am because I said am

My body is home

My body is home

I know I am because I said am

I know I am because I said am

I know I am because I said am

Ik ken meisjes die proberen te passen in de sociale norm

Alsof je in de galajurk van vorig jaar knijpt

Ik ken meisjes met een lage taille, mac-oogschaduw en drankmisbruik

Ik ken meisjes die zich afvragen of ze rampzalig en sexy genoeg zijn om erbij te horen

Ik ken meisjes die op de vlucht zijn voor bommen uit de moskeeën van hun huid

Russische roulette spelen met de dood;

het is nooit gemakkelijk om te accepteren

Dat onze lichamen feilbaar en gebrekkig zijn

Maar wanneer trekken we de grens?

Wanneer het mes de huid raakt?

Is het niet hetzelfde als opschonen?

Omdat we zo geobsedeerd zijn door de dood

Sommige vrouwen hebben gewoon meer lef dan anderen

Het grappige is dat vrouwen zoals wij niet schieten

We slikken pillen en willen nog steeds mooi zijn in het mortuarium

Nog steeds make-up opdoen

Ik hoop nog steeds dat de begrafenisondernemer ons neukbaar en aantrekkelijk vindt

We kunnen net zo goed worden begraven met onze schoenen

En handtassen en sjaals, meisjes

We flirten met de dood elke keer dat we een nieuw merkteken in onze huid etsen

Ik weet hoe ik mijn polsen moet splitsen om ook een slagveld te onthullen

Maar de tijd is gekomen om ons lichaam terug te vorderen

Onze lichamen verdienen meer dan door oorlog verscheurd en onderpand te zijn

Deze klootzak aanbieden als een zielig middel om te zeggen:

"Ik weet alleen hoe ik moet bestaan ​​als ik gewenst ben"

Meisjes zoals wij zijn bijna nooit gewild, weet je?

We zijn opgebruikt en verdrietig en dronken en

Voortdurend bij de telefoon wachten tot iemand opneemt

En vertel ons dat we het goed hebben gedaan

We hebben het goed gedaan

Ik weet dat ik ben omdat ik zei ben

Ik weet dat ik ben omdat ik zei ben

Ik weet dat ik ben omdat ik zei ben

Mijn lichaam is thuis

Mijn lichaam is thuis

Ik weet dat ik ben omdat ik zei ben

Ik weet dat ik ben omdat ik zei ben

Ik weet dat ik ben omdat ik zei ben