Scars on Scars - Martin Luke Brown

Like the spark before the flame

Or the calm before the storm

It’s a needle to the vein

And I’ll always be wanting more

I close my eyes at night

But I wake up in a daydream

Been here a thousand times before

Is there pleasure in this pain?

Different people, fresher faces

But their words always sound the same

Knocked so hard upon the door

But all it does is hurt me

I got these scars on scars from making all the same mistakes

I’m pulling myself apart, waiting on a hurricane

To come and roll me like thunder, carry me under

Then spit me back out to the sky

Maybe these scars on scars, they’re telling me I’m still alive

I’m still alive

Sitting on my own again

Hoping something’s going to change

Where’s the happiness in torture?

What’s the sense in becoming insane?

Another corner of my mind

I feel moments, but never the full thing

I got these scars on scars from making all the same mistakes

I’m pulling myself apart, waiting on a hurricane

To come and roll me like thunder, carry me under

Then spit me back out to the sky

But maybe these scars on scars, they’re telling me I’m still alive

I’m still alive

I’m still alive

Yeah, I’m bleeding but I’m not undone

All this healing is making me strong

I might be fading but I’m never gone, yeah

I got these scars on scars from making all the same mistakes

I’m pulling myself apart, waiting on a hurricane

To come and roll me like thunder, carry me under

Then spit me back out to the sky

But maybe these scars on scars, they’re telling me I’m still alive

I’m still alive

Als de vonk voor de vlam

Of de stilte voor de storm

Het is een naald in de ader

En ik wil altijd meer

Ik sluit mijn ogen 's nachts

Maar ik word wakker in een dagdroom

Ben hier al duizend keer eerder geweest

Is er plezier in deze pijn?

Andere mensen, frissere gezichten

Maar hun woorden klinken altijd hetzelfde

Zo hard op de deur geklopt

Maar het enige wat het doet is me pijn doen

Ik heb deze littekens op littekens door dezelfde fouten te maken

Ik trek mezelf uit elkaar, wachtend op een orkaan

Om te komen en me te rollen als de donder, draag me onder

Spuug me dan weer uit naar de lucht

Misschien vertellen deze littekens op littekens me dat ik nog leef

Ik leef nog

Weer op mezelf zitten

In de hoop dat er iets gaat veranderen

Waar is het geluk in marteling?

Wat heeft het voor zin om krankzinnig te worden?

Een andere hoek van mijn geest

Ik voel momenten, maar nooit alles

Ik heb deze littekens op littekens door dezelfde fouten te maken

Ik trek mezelf uit elkaar, wachtend op een orkaan

Om te komen en me te rollen als de donder, draag me onder

Spuug me dan weer uit naar de lucht

Maar misschien vertellen deze littekens op littekens me dat ik nog leef

Ik leef nog

Ik leef nog

Ja, ik bloed, maar ik ben niet ongedaan gemaakt

Al deze genezing maakt me sterk

Ik ben misschien aan het vervagen, maar ik ben nooit weg, yeah

Ik heb deze littekens op littekens door dezelfde fouten te maken

Ik trek mezelf uit elkaar, wachtend op een orkaan

Om te komen en me te rollen als de donder, draag me onder

Spuug me dan weer uit naar de lucht

Maar misschien vertellen deze littekens op littekens me dat ik nog leef

Ik leef nog