L'amour dans les volubilis - Marie-Paule Belle

Ah !

Ah !

Quel délice !

L’amour, l’amour dans les volubilis !

C’est une chambre charmante

Où une plante grimpante

Insinue ses tiges vertes

Par la fenêtre entr’ouverte

Elle rend nos journées plus belles

Et le lit devient tonnelle

Fleurs violettes et violentes

Comme celles des amours naissantes

Notre amour suit les caprices

Des fleurs devenues complices

Qui nous frôlent de leurs pétales

En caresses végétales

Si les fleurs ont un langage

Nous déchiffrons leur message

De parfum tendre et troublant

Qui dit: «Vivez dans l’instant»

Matins, midis ont passé

Et les fleurs vont se fermer

Bientôt la nuit va venir

Douce comme un souvenir

Que m’importe si tout passe

Si tout se fane et s’efface

Je garde un bouquet au cœur

Fait d’un homme et d’une fleur

Ah!

Ah!

Wat een genot!

Liefde, liefde in de ochtendglorie!

Het is een mooie kamer

waar een klimplant

Insinueert zijn groene stengels

Door het open raam

Ze maakt onze dagen mooier

En het bed wordt een prieel

Violette en gewelddadige bloemen

Zoals die van ontluikende liefdes

Onze liefde volgt grillen

Bloemen die medeplichtig zijn geworden

Wie borstelt ons met hun bloemblaadjes

In plantaardige strelingen

Als bloemen een taal hebben

We ontcijferen hun boodschap

Van teder en verontrustend parfum

Wie zegt: "Leef in het moment"

De ochtenden, de middagen zijn voorbij

En de bloemen zullen sluiten

Binnenkort zal de nacht komen

Zoet als een herinnering

Wat kan het mij schelen als alles voorbij gaat?

Als alles vervaagt en vervaagt

Ik bewaar een boeket in mijn hart

Gemaakt van een man en een bloem