Talismã - Maria Bethânia

Minha boca saliva porque eu tenho fome

E essa fome é uma gula voraz que me traz cativa

Atrás do genuíno grão da alegria

Que destrói o tédio e restaura o sol

No coração do meu corpo um porta-jóia existe

Dentro dele um talismã sem par

Que anula o mesquinho, o feio e o triste

Mas que nunca resiste a quem bem o souber burilar

Sim, quem dentre todos vocês

Minha sorte quer comigo gozar?

Minha sede não é qualquer copo d'água que mata

Essa sede é uma sede que é sede do próprio mar

Essa sede é uma sede que só se desata

Se minha língua passeia sobre a pele bruta da areia

Sonho colher a flor da maré cheia vasta

Eu mergulho e não é ilusão, não, não é ilusão

Pois da flor de coral trago no colo a marca

Quando volto triunfante com a fronte coroada de sargaço e sal

Sim, quem dentre todos vocês

Minha sorte quer comigo gozar?

Sim, quem dentre todos vocês

Minha sorte quer comigo gozar?

Mijn mond kwijlt omdat ik honger heb

En deze honger is een vraatzuchtige vraatzucht die me gevangen houdt

Achter de echte korrel van vreugde

Dat vernietigt verveling en herstelt de zon

In het hart van mijn lichaam is er een juwelendoos

Binnenin een unieke talisman

Dat heft het gemene, het lelijke en het trieste op

Maar wie kan nooit weerstaan, wie weet hoe te beitelen?

Ja, wie van jullie allemaal?

Wil mijn geluk met mij meegaan?

Mijn dorst is niet zomaar een glas water dat dodelijk is

Dit hoofdkwartier is een hoofdkwartier dat het hoofdkwartier van de zee zelf is

Deze dorst is een dorst die alleen kan worden losgelaten

Als mijn tong over de ruwe huid van het zand loopt

Droom om de bloem van het enorme volle tij te oogsten

Ik duik en het is geen illusie, nee, het is geen illusie

Want van de koraalbloem draag ik het merk

Als ik triomfantelijk terugkom met het voorhoofd gekroond met sargasso en zout

Ja, wie van jullie allemaal?

Wil mijn geluk met mij meegaan?

Ja, wie van jullie allemaal?

Wil mijn geluk met mij meegaan?