Salmo - Maria Bethânia

Vida

Oh bela, oh terna, oh santa

Vida

É breve, é grande, é tanta

Vida

Ai, de quem não te canta

Oh vida

Diante da vida delirante

Ai, de quem, vacilante

Repousa e não ousa viver

Deve passar toda existência

Entre o medo e a ansiedade

Não quero ter calmaria

Eu quero ser tempestade

Eu quero ser ventania

Eu quero andar pela cidade

Me embriagando de poesia

Bebendo a claridade

Da luz do dia

Diante da vida comovente

Ai de quem, tão somente

Reclama e não ama viver

Deve ter feito dentro d’alma

Um vasto mar de amargura

Não quero ter agonia

Eu quero sim, a locura

O fogo da fantasia

Um precipício de aventura

A vida vindo como orgia

No ofício da procura

De todo dia

Diante do espelho dos seus olhos

Ai, de quem não se vê

Não vê seu destino

Eu quero ver meu desatino

Frente a frente e poder dizer:

«Você é quem sempre me dá prazer

Entre você e a calma eu quero ser você, ai»

Diante do abismo do mistério

Ai, de quem se esconder

Não vai saber

Eu quero o salto pra vertigem

De mim mesmo e poder dizer:

«Eu era o caos e o caos eu quero

Eu quero o nada, o germe, eu quero a origem de tanto querer, ai»

Diante da vida que é sublime

Ai, de quem se reprime

Se ausenta e nem tenta viver

Deve ficar olhando o mundo

E lamentando sozinho

Não quero ter letargia

Eu quero ser rodamoinho

Eu quero ser travessia

Eu quero abrir o meu caminho

Ser minha própria estrela-guia

Virar um passarinho

Cantando a vida assim

Cantando além de mim

E além de além do fim

Leven

Oh mooi, oh teder, oh heilig

Leven

Het is kort, het is groot, het is zo veel

Leven

Oh, wie zingt er niet voor jou

Oh leven

Geconfronteerd met het waanvoorstellingen leven

Oh, wiens, weifelend?

Rust en durf niet te leven

Moet het hele bestaan ​​doorbrengen

Tussen angst en angst

Ik wil niet kalm zijn

Ik wil een storm zijn

Ik wil winderig zijn

Ik wil door de stad wandelen

Dronken worden van poëzie

het drinken van de duidelijkheid

Vanaf daglicht

In het aangezicht van het bewegende leven

Wee aan wie, alleen

Klaagt en houdt niet van leven

Moet hebben gedaan in de ziel

Een enorme zee van bitterheid

Ik wil geen pijn hebben

Ik wil ja, waanzin

Het vuur van de fantasie

Een klif van avontuur

Het leven komt als een orgie

In het zoekkantoor

van elke dag

Voor de spiegel van je ogen

Oh, wie is er niet te zien

zie je lot niet

Ik wil mijn dwaasheid zien

Face to face en kunnen zeggen:

«Jij bent degene die me altijd plezier geeft

Tussen jou en rust wil ik jou zijn, oh'

In het aangezicht van de afgrond van het mysterie

Oh, voor wie te verbergen?

zal het niet weten

Ik wil de sprong naar hoogtevrees

Van mezelf en kunnen zeggen:

"Ik was chaos en chaos die ik wil"

Ik wil niets, de kiem, ik wil de oorsprong van zoveel willen, oh"

In het aangezicht van het leven dat subliem is

Oh, van wie het wordt onderdrukt

Als je afwezig bent en niet eens probeert te leven

Moet naar de wereld kijken

En alleen spijt hebben

Ik wil niet lusteloos zijn

Ik wil een draaikolk zijn

Ik wil een kruising zijn

Ik wil mijn weg effenen

Wees mijn eigen leidende ster

Verander in een vogel

Zo zingend het leven

Zingen buiten mij

En verder dan het einde