Loucura - Maria Bethânia

E aí

Eu comecei a cometer loucura

Era um verdadeiro inferno

Uma tortura

O que eu sofria por aquele amor

Milhões de diabinhos me martelando

Meu pobre coração que agonizando

Já não podia mais de tanta dor

E aí

Eu comecei a cantar verso triste

O mesmo verso que até hoje existe

Na boca triste de algum sofredor

Como é que existe alguém

Que ainda tem coragem de dizer

Que os meus versos não contêm mensagem

São palavras frias, sem nenhum valor

Oh!

Deus, será que o senhor não está vendo isto

Então por que é que o senhor mandou Cristo

Aqui na Terra semear amor

Quando se tem alguém

Que ama de verdade

Serve de riso pra humanidade

É um covarde, um fraco, um sonhador

Se é que hoje tudo está tão diferente

Por que não deixa eu mostrar a essa gente

Que ainda existe o verdadeiro amor

Faça ela voltar de novo pra o meu lado

Eu me sujeito a ser sacrificado

Salve seu mundo com a minha dor

En daar

Ik begon waanzin te plegen

Het was een echte hel

een marteling

Wat heb ik geleden voor die liefde

Miljoenen imps die me aan het hameren zijn

Mijn arme hart zo pijnlijk

Ik kon niet meer van zoveel pijn

En daar

Ik begon droevige verzen te zingen

Hetzelfde vers dat vandaag nog steeds bestaat

In de droevige mond van een lijder

hoe is er iemand?

Wie durft nog te zeggen

Dat mijn verzen geen boodschap bevatten

Het zijn koude woorden, waardeloos

Oh!

God, zie je dit niet?

Dus waarom heb je Christus gestuurd?

Hier op aarde liefde zaaien

Als je iemand hebt

Wie houdt er echt van?

Het dient om te lachen voor de mensheid

Hij is een lafaard, een zwakke, een dromer

Als vandaag alles zo anders is

Waarom laat je me deze mensen niet laten zien?

Die ware liefde bestaat nog steeds

Laat haar weer bij mij komen

Ik kan worden opgeofferd

Red je wereld met mijn pijn