Diamante Verdadeiro - Maria Bethânia

Nesse universo todo de brilhos e bolhas

Muitos beijinhos, muitas rolhas

Disparadas nos pescoços das Chandon

Não cabe um terço de meu berço de menino

Você se chama grã-fino e eu afino

Tanto quanto desafino do seu tom

Pois francamente meu amor

Meu ambiente é o que se instaura de repente

Onde quer que chegue, só por eu chegar

Como pessoa soberana nesse mundo

Eu vou fundo na existência

E para nossa convivência

Você também tem que saber se inventar

Pois todo toque do que você faz e diz

Só faz fazer de Nova Iorque algo assim como Paris

Enquanto eu invento e desinvento moda

Minha roupa, minha roda

Brinco entre o que deve e o que não deve ser

E pulo sobre as bolhas da champanhe que você bebe

E bailo pelo alto de sua montanha de neve

Eu sou primeiro, eu sou mais leve, eu sou mais eu

Do mesmo modo como é verdadeiro

O diamante que você me deu

In dit hele universum van glitters en bubbels

Veel kussen, veel kurken

Schot in de nek van de Chandon

Het past niet in een derde van de wieg van mijn jongen

Jij noemt jezelf gran-fino en ik afine

Hoezeer ik je toon ook mis

Nou eerlijk gezegd mijn liefde

Mijn omgeving is wat ineens wordt ingesteld

Waar het ook aankomt, alleen voor mij om aan te komen

Als een soeverein persoon in deze wereld

Ik ga diep in op het bestaan

En voor ons samenleven

Je moet ook weten hoe je moet uitvinden

Omdat elke aanraking van wat je doet en zegt

Het maakt New York net zoiets als Parijs

Terwijl ik mode uitvind en uitvind

Mijn kleren, mijn wiel

Ik speel tussen wat zou moeten en wat niet zou moeten zijn

En spring op de bubbels van de champagne die je drinkt

E bailo over de top van zijn besneeuwde berg

Ik ben de eerste, ik ben lichter, ik ben meer ik

Op dezelfde manier als het waar is

De diamant die je me gaf