The Stargate - Mantus

Könnten wir hinauf zu den Sternen

Entfliehen vor der Menschenwelt auf Erden

Dann wären wir für uns alleine

Ein zärtlicher Trost für uns beide

Wir würden durch den Himmel fliegen

Der Schwerelosigkeit erliegen

Dann wären wir frei wie Gedanken

Die Ewigkeit hält keine Schranken

Können allein nicht mehr sein

Können nicht mehr wiederkehren

Und nur hier können wir

Uns von Liebe nähren

Wir fühlten weder Haß noch Sorgen

Es gäb kein Heute und kein Morgen

Könnten gleich den Engeln schweben

Nur für den Augenblick noch leben

Keine Angst mehr vor der Leere

Denn sie ist mehr als auf der Erde

Für immer wären wir alleine

Der sichere Tod für uns beide

Kunnen we naar de sterren gaan?

Ontsnap uit de mensenwereld op aarde

Dan zouden we er alleen voor staan

Een tedere troost voor ons beiden

We zouden door de lucht vliegen

Bezwijken voor gewichtloosheid

Dan zouden we zo vrij zijn als gedachten

De eeuwigheid kent geen barrières

Kan niet meer alleen zijn

Kan niet terugkomen

En alleen hier kunnen we

Voed ons met liefde

We voelden geen haat of zorgen

Er zou geen vandaag en geen morgen zijn

Zou kunnen zweven als engelen

Leef gewoon voor het moment

Geen angst meer voor leegte

Omdat ze meer is dan op aarde

Voor altijd zouden we alleen zijn

Een zekere dood voor ons beiden