Blut und Scherben - Mantus

Wie tief kann unsere Wahrheit trösten

Ich tauche in die Nacht hinein

Ein Jeder nimmt was ihm gegeben

Ein Jeder bleibt für sich allein

Ich trag die Welt in meinem Herzen

Ich stehe vor dir wund und nackt

Der Himmel blutet aus der Erde

Kommt alle her und trinkt euch satt

Wer pocht so spät an dieses Fenster?

Wer wagt die Seele zu befreien?

Ich werde heute dir vertrauen

Und werde morgen dir verzeihen

Was auch passiert, ich bleibe hier

Ich seh die Engel sterben

Im Herzen wohnt ein krankes Tier

Wälzt sich in Blut und Scherben

Die Stille frisst sich durch mein Leben

Du frisst dich fest in meiner Scham

Die Tränen geben nun Gewissheit

Was ich mir selber angetan

Ein kaltes Licht scheint durch das Fenster

Gibt der Verzweiflung ein Gesicht

So tonnenschwer wiegt diese Lüge

Sag niemals mir, du liebst mich nicht

Hoe diep kan onze waarheid troost bieden?

Ik duik de nacht in

Iedereen neemt wat hem wordt gegeven

Iedereen blijft alleen

Ik draag de wereld in mijn hart

Ik sta voor je rauw en naakt

De lucht bloedt van de aarde

Kom allemaal lekker drinken

Wie klopt er zo laat op dit raam?

Wie durft de ziel te bevrijden?

Ik zal je vandaag vertrouwen

En ik zal je morgen vergeven

Wat er ook gebeurt, ik blijf hier

Ik zie de engelen sterven

In het hart leeft een ziek dier

Zich wentelt in bloed en scherven

De stilte vreet door mijn leven

Je eet je een weg in mijn schaamte

De tranen geven nu zekerheid

wat ik mezelf heb aangedaan

Een koud licht schijnt door het raam

Geeft een gezicht aan wanhoop

Deze leugen weegt een ton

Vertel me nooit dat je niet van me houdt