Tanz der Sinne - Mantus

Nur ich bin schuldig meiner Seelenqual

Schenk mir das Leben nur noch ein letztes Mal

Ist es ein Traum oder Wirklichkeit

Der Wahnsinn opfert mich der Einsamkeit

Ein anderer Morgen ist mir schon gewiß

Auch wenn die Welt nicht mehr dieselbe ist

Schweigend ruht der Schmerz in dir

Nur in der Nacht schreit er laut nach mir

Ein bißchen Tod auf Lebenszeit

Gedankenflut der Lieblichkeit

Das Herz betäubt von Leid so schwer

Nur in der Nacht den Traum begehrt

Der sich schmiegt an die Seligkeit

Der Vergangenheit, der Vergangenheit

Schattentanz Tanz der Sinne, der Seelenlosigkeit

Tanz der Schatten der Sinnestanz der Seele

Ein weißer Wahn der meine Seele sanft berührt

Und mein Tod ist weiblich, weil er im Geiste mich verführt

Und wenn ganz heimlich meine Zeit verrinnt

Wird mir bewußt, ich bin des Satans Kind

Hab ich je gesucht was ich längst verloren

Als zur Stunde Null ich ward blind geboren

Und wenn sich mir nun der Abschied naht

Hab einmal zuviel ich zu lieben gewagt

Alleen ik ben schuldig aan mijn angst

Geef me nog een laatste keer het leven

Is het een droom of werkelijkheid?

Waanzin offert me op aan eenzaamheid

Ik ben zeker van een andere morgen

Zelfs als de wereld niet meer hetzelfde is

De pijn rust stil in jou

Alleen 's nachts roept hij hardop voor mij

Een beetje dood voor het leven

stroom van gedachten van lieflijkheid

Het hart verdoofd met zo zwaar lijden

Verlangt alleen 's nachts naar de droom

Wie klampt zich vast aan gelukzaligheid?

Het verleden, het verleden

Shadow Dance Dans van de zintuigen, van zielloosheid

Dans van de schaduwen, de dans van de zintuigen van de ziel

Een witte waan die zachtjes mijn ziel raakt

En mijn dood is vrouwelijk omdat het me in de geest verleidt

En als stiekem mijn tijd bijna op is

Ik besef dat ik Satans kind ben

Heb ik ooit gezocht naar wat ik lang verloren heb?

Toen ik op nul uur blind werd geboren

En als ik op het punt sta om afscheid te nemen

Ik durfde een keer te veel lief te hebben