Sterne - Mantus

Meine Worte, sie fallen

In ein Meer aus Raum und Zeit

Die Gedanken in mir

Sind das Blut der Dunkelheit

Meine Augen sind starr

Weinen Tränen die du nicht siehst

Nur die Bilder von dir

Werden bleiben, wenn du weiterziehst

Wenn die Sterne verglühen

Und der Horizont fällt

Gibt es dich und den Hass dieser Welt

Wenn die Stille beginnt

Und man alles vergisst

Fühl ich dich

Und das Blut dieser Welt

Und das Schweigen in mir

Wie ein Schrei den du nicht hörst

Und ich fühle den Hass

Der die Ewigkeit zerstört

Ich versinke im Dreck

Nur ein Teil von dir der mir bleibt

Und ein totes Gefühl

Aus Kälte und Einsamkeit

Mijn woorden, ze vallen

In een zee van ruimte en tijd

De gedachten in mij

Zijn het bloed van de duisternis?

mijn ogen zijn gefixeerd

huil tranen die je niet ziet

Alleen de foto's van jou

Blijft als je verder gaat

Wanneer de sterren opbranden

En de horizon valt

Ben jij daar en de haat van deze wereld?

Wanneer de stilte begint

En je vergeet alles

ik begrijp jou

En het bloed van deze wereld

En de stilte in mij

Als een schreeuw die je niet hoort

En ik voel de haat

de eeuwigheid vernietigen

Ik zak weg in het vuil

Slechts een deel van jou dat bij me blijft

En een dood gevoel

Van kou en eenzaamheid