Requiem - Mantus

Ein Rufen in der Ferne

Die Schwärze und das Licht

Am Himmel glänzen Sterne

Erinnerung zerbricht

Ich falle in die Tiefe

Und tauche in die Zeit

Bin tot und verlassen

Verloren in der Einsamkeit

Meine Seele erstarrt

Und der Geist wie gelähmt

All die Sehnsucht in mir

Nur von Tränen getränkt

Illusionen der Nacht

Zwischen Glaube und Sein

Und ich treibe ins Nichts

Denn ich lebe und bleibe

Allein…

Das Blut meiner Gedanken

Das Zentrum meiner Angst

Ein Schatten von Erkenntnis

Der mir ins Fleisch gebrannt

Ich spüre das Verlangen

Die Kälte und das Licht

Die ungreifbare Leere

Im Herzen der Finsternis

De Profundis

De Profundis

Lacrimosa

Lacrimosa

Een verre oproep

Het zwart en het licht

Sterren schijnen aan de hemel

geheugen breekt

ik val in het diepe

En duik in de tijd

Ik ben dood en verlaten

Verloren in eenzaamheid

Mijn ziel bevriest

En de geest verlamd

Al het verlangen in mij

Gewoon in tranen gedrenkt

illusies van de nacht

Tussen geloof en zijn

En ik drijf in het niets

Omdat ik leef en blijf

Alleen…

Het bloed van mijn gedachten

Het centrum van mijn angst

Een schaduw van kennis

In mijn vlees gebrand

Ik kan het verlangen voelen

De kou en het licht

De ongrijpbare leegte

In het hart van de duisternis

De Profundis

De Profundis

Lacrimosa

Lacrimosa