Psycho - Mantus

Außerhalb entfremdet

Ich bin der einsame Wanderer in blutleeren Träumen

Eine gestaltlose Metapher dieser Zeit

Dämmerung schimmert schwarz und traurig

Und streut Vergebung in die Nacht

Ich bin der Geisteskranke unter all dem Verrücken

Inmitten einer Odyssee

Vorhang auf

Ich spiele den Clown mit schwarzer Seele

Meine Gedanken sind alt und unheilvoll

Ich suche das Leben in finsteren Ecken

Und schließe die Augen im Tageslicht

Gewöhnlichkeit erschlägt mich

Und ich tausche die Vernunft mit dem Teufel

Schau mich an

Ich bin das Gesicht von Gut und Böse

Die Augen eines Narren

Die Hände des Propheten

Wahnsinn unterspült im Kreislauf

Ich falle in religiöses Chaos

Sirenen rufen meinen Namen

Psycho

Vervreemd van buiten

Ik ben de eenzame zwerver in bloedeloze dromen

Een vormloze metafoor van deze tijd

Twilight glinstert zwart en verdrietig

En verstrooit vergeving in de nacht

Ik ben de krankzinnige onder alle gekte

Midden in een odyssee

Gordijn omhoog

Ik speel de clown met een zwarte ziel

Mijn gedachten zijn oud en onheilspellend

Ik zoek het leven in donkere hoeken

En sluit je ogen bij daglicht

Gewoon doodt me

En ik ruil gezond verstand voor de duivel

Kijk me aan

Ik ben het gezicht van goed en kwaad

De ogen van een dwaas

De handen van de profeet

Waanzin ondermijnt de cyclus

Ik val in religieuze chaos

Sirenes roepen mijn naam

psycho